Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

ΑΝΕΦΑΛΑΚΚΟΙ (ΚΑΘΑΡΟ) & ΠΑΝΣΕΛΛΗΝΟΣ

Τετάρτη, 25 Αυγούστου 2010 


Η δραστηριότητα του ορειβατικού συλλόγου, που πραγματοποιήθηκε με αρχηγό τον Κλώντζα Λεωνίδα είχε θαυμάσια επιτυχία , αφού όλοι οι συμμετέχοντες αποκόμισαν αξέχαστες στιγμές κάτω από τις φεγγαροακτίδες.

Στο blog http://pezopories.blogspot.com θα δείτε αναλυτικά το άρθρο με όλες τισ φωτογραφίες από τον Ανδρέα.





 

Αυγουστιάτικη πανσέληνος στην Πλατειά Κορφή του Καθαρού


Όποιος δεν επορπάτησε την νύχτα με φεγγάρι
και την αυγή με τη δροσιά τον κόσμο δεν εχάρη...
ΤΟ παραπάνω λαϊκό δίστιχο μάς δίνει με τον καλύτερο τρόπο τη χαρά που ένιωσαν οι τριάντα «εραστές της φύσης», που απόλαυσαν το πανέμορφο «μεγάλο και κόκκινο» φεγγάρι του Αυγούστου από την Πλατειά Κορφή του Καθαρού (υψόμετρο 1.512 μέτρα).
Η πορεία ξεκίνησε, όπως ακριβώς είχε προγραμματιστεί στις 7 η ώρα το απόγευμα της Τρίτης, ένα χιλιόμετρο πριν τη θέση Αβδελιακό (λίγο μετά του Σιγανού).
Η πορεία ήταν ανηφορική, αλλά όχι ιδιαίτερα δύσκολη γιατί το έδαφος είναι σχετικά ομαλό και η ανάβαση πλαγιαστή. Σε λίγη ώρα ήμασταν στο διάσελο και πήραμε μια πρώτη γενική εικόνα του Οροπεδίου Καθαρού, της οροσειράς Τζίβης, του Λαζάρου και του Σπαθιού. Από το σημείο αυτό περνά το μονοπάτι που έρχεται από το Κακό Βουνί, ένα από τα σημεία εισόδου των βοσκών με τα πρόβατά τους στο Καθαρό.
Συνεχίσαμε την πορεία μας ανάμεσα από θεόρατους πρίνους και λαξευμένους από τον αέρα βράχους, ενώ σε διάφορα υπήνεμα σημεία αντιστέκονταν στους καιρούς μισογκρεμισμένες πέτρινες στάνες. Περάσαμε το σημείο που βρίσκονται τα καλοχτισμένα στρογγυλά πηγάδια και παρά το ότι βρισκόμαστε στο τέλος του καλοκαιριού, είχαν ακόμα νερό. Εδώ είναι ο παράδεισος του αγκαθοράδικου! Η περιοχή έχει το όνομα «Ανεφαλάκοι», από τη λέξη «ανέφαλο» που σημαίνει στην τοπική κρητική διάλεκτο «το σύννεφο». Είναι ένας τόπος που «μαζεύει» και κρατάει τα σύννεφα πολύ εύκολα! Μετά από πορεία μιάμισης ώρας φτάσαμε στην κορυφή.
Στο σημείο αυτό ας αφήσουμε τον Ανδρέα (pezopories.blogspot.com) να μας περιγράφει τα συναισθήματά του, που αντιπροσωπεύουν όλους μας:
«Μπροστά μας εξελίσσονταν ένα μοναδικό θέαμα. Από τη μια μεριά ο ήλιος τελείωνε το ταξίδι του, ζωγραφίζοντας τον ουρανό με ζεστές πινελιές από τα πορτοκαλοκόκκινα χρώματα της δύσης και από την άλλη το ολόγιομο φεγγάρι, ολόλαμπρο, μόλις ξεκινούσε το δικό του ταξίδι, από την Ανατολή μέσα στο ελαφρύ μπλε του δειλινού. Ο δυνατός αέρας που φυσούσε έριχνε τη θερμοκρασία όσο η νύκτα προχωρούσε και μόνο η ρακή, που απολαύσαμε κάτω από το φεγγάρι, που έλαμπε ψηλά πάνω από τα κεφάλια μας, ζέστανε το σώμα μας αλλά και τις καρδιές μας».
Στο βάθος βλέπαμε τα πολλά φώτα της πόλης του Αγίου Νικολάου και του Καλού Χωριού και στα αριστερά μας φεγγοβολούσαν τα φώτα από λίγα σπίτια του Καθαρού και των χωριών του Οροπεδίου του Λασιθίου, ενώ οι ορεινοί όγκοι, που μας περιτριγύριζαν, άστραφταν κάτω από το μαγευτικό φως του φεγγαριού. Υπέροχες εικόνες που οι τριάντα πεζοπόροι του Ορειβατικού Συλλόγου απόλαυσαν.
Του χρόνου, «αν θέλει ο Θεός», θα ξαναπάμε και είστε όλοι καλεσμένοι. Η όμορφη βραδιά ολοκληρώθηκε στου Στερεού με εκλεκτούς μεζέδες και ποτό!
ΤΟ φεγγάρι είναι ο μοναδικός φυσικός δορυφόρος της Γης και ο πέμπτος μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό μας σύστημα. Το όνομα της Σελήνης προέρχεται από τη λέξη «Σέλας», που σημαίνει φως, ακτινοβολία.
Το Φεγγάρι είναι το πιο λαμπρό ουράνιο σώμα, που φαίνεται από τη Γη κατά τη διάρκεια της νύχτας και το γεγονός αυτό οφείλεται στη μικρή του απόσταση από τη Γη και όχι στο μέγεθός του, που είναι ασήμαντο μπροστά στο μέγεθος των άλλων άστρων ή στο ότι έχει το δικό του φως, αφού η Σελήνη είναι ετερόφωτο σώμα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, οι ακτίνες του Ήλιου πέφτουν στην επιφάνεια της Σελήνης και, καθώς ανακλώνται, φτάνουν στη Γη δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι το ουράνιο αυτό σώμα ακτινοβολεί.
Το μέγεθος του γεμάτου Φεγγαριού πάντα εντυπωσίαζε τους ανθρώπους, αλλά αυτή η φωτεινότητά του είναι παραπλανητική, γιατί η Γη είναι πολύ πιο λαμπρή από τη Σελήνη, αφού ανακλά τρεις φορές περισσότερο φως!
Η πανσέληνος του Αυγούστου έχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό που την κάνει να ξεχωρίζει! Είναι συνήθως «έγχρωμη»! Ειδικά λίγο μετά την ανατολή της, αλλά και προς τη δύση της, όταν αρχίζει να παίρνει κάτι από το χρώμα της πορφύρας.
Επειδή η Σελήνη τον Αύγουστο, όταν μεσουρανεί, δηλαδή όταν βρίσκεται στο μέγιστο ύψος, δε φθάνει πολύ ψηλά πάνω από τον ορίζοντα, το φως της φθάνει σε εμάς διατρέχοντας μεγαλύτερο πάχος ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα να διαχέεται και να απορροφάται το κυανό τμήμα του χρώματός της και να φθάνει στα μάτια μας πιο έντονο το κόκκινο.
Η φύση δηλαδή μας εξαπατάει με το χρώμα της Σελήνης.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου