ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ-CLIMBING



FREE CLIMBING


IntroductionFree climbing is a complex process because it contains elements of strong sporting effort, a unique combination of gymnastics, martial arts and dance as well as mental exercise, like a chess game played by our bodies. Some have the talent to move more naturally and easily than others on the rock. Others move with the grace of Nureyev and others with the power of Svatzenegker. But all have our personal style and personal innate abilities. If you watch how children naturally climb up into trees or devices, you will realize that without the fears of adults working in innate style.The evolution of our technique is a learning process that lasts throughout our lives. It is a kind of personal expression through movement. Only by such constant practice and perseverance in the exercises is to improve dexterity. No text can teach you how to better handle your personal athletic skills, how to customize your body type on the rock.In free climbing to promote relaxation or just use your hands, feet and the rocky terrain. This means that it is gripped by the pins or sockets, do not hang them, not pulled from riggings not press the pin and generally use the material only for safety in the event fall. PsychologyThe psychological well-being is everything to climb. What prevents us to climb up, which causes the body to be clamped onto the rock and weighs like a pencil is the conscious and unconscious fears us. The climb is one of the best ways to combat them. The confidence we get slowly xelafronei our body and thought to result in the development of superior technique gives us more confidence. So the system is working round gives us the opportunity to finally complete enjoyment of the beautiful game called climbing.Economy forcesSo we start to climb at very low (1-3m) and easily rocks where the drop is harmless, carefree and aftosygkentromenoi our game without listening to the press here and there we catch people say (we can not ask our they say). We search ourselves to find the grips and treads that we think will help us in lifting and try to use a natural and beautiful movements. Let us free the imagination to improvise movements and techniques. After uploading all our little (over) trying to imagine a new combination moves.The climb we should always aim at maximum economic forces. So we are trying again and again to make it more relaxed, experiencing friction of shoe and minimizing the power of our fingers. Body weight is the utmost feet. With his hands trying to balance. We must learn to look especially for presses, not for long grips. We seek the smallest presses and trusted by many small step. In conclusion, we try to climb with more thought and doing the least possible effort. Depending on the configuration of the free rock climbing climbing wall is divided into slots and climbing as we shall see below.Climbing WallsThe climbing wall is a creative and elegant style of climbing and for most people is a more natural process. It can be done any rock ledges or recesses are those in the language of climbers called grips or treads. The difficulty varies with the size of the grip and footing and inclination of the wall. When you climb a rock with a positive slope should not be bogged down in our bodies that even if it gives the illusion of security. Avoid the backbends, hanging at the hands of the big steps.Climbing cracksThe climbing cracks are long, laborious and less obvious than on the walls. In Greece, the cracks are small and discontinuous, and so most climbers Greeks not only have the occasional opportunity to train in specific technical fissures. Only Meteora found paths with numerous or continuous slits, usually dramatic and often uninsured.Usually shaft climb a few fingers across the palm, the fist, the tip of the shoe, the sole or even the whole body. Each limb is placed slightly above the previous blade shaft re-draw or push the body upwards. Often every move does not give us only a few centimeters recovery. Depending on the opening and of the size of hands, the tears fall into cracks fingers, palm, fist and shoulder. The most wide cracks which fits within all or most of our body called chimneys or seminars.The key to the slots is to find points of rest and regrouping. Even before you start jamming step back and look for possible signs of stopping. Also take advantage of the technique dihedral, where possible (even taps on the wall outside the slit). Finally, look for all kinds of locks for relaxation (eg, knee or arm).The secret is to walkWhether you are in a negative slope rock or a small gradient plate technique requires good balance and keep your weight on the legs. Usually beginners tend to hug and to stick to rock or to grips look very tall. So it's hard to see the presses so to reduce the friction of the sole of the shoe. The posture is getting unwieldy and inefficient. Actually, the result is an awkward dynamic motion without balance. Imagine yourself a tripod and keep three points of contact with the rock. in other words, you move one side of your body each time.A common mistake of beginners is that we are always looking for "good", sure grip, instead of looking down presses. Your feet are much stronger than the hands. Build the legs to go up and minimize the power you put in the hands.Although not always possible try to use grips and treads a convenient distance, even if you look very small, avoiding backbends or large steps. In either case stray from your balance and put a lot of power in the hands.Try to move up to a very small rock slope without using your hands. If necessary, use your hands only for balance. Keep your center of gravity (hips) centered over your feet. In small-angle plates hips you should stay away from the rock. As the slope increases the hips have to keep your body centered over the shoes. Imagine coming up before you. Look up any note presses and grips, movements and places of rest.PressesThe taps are divided into two categories: a) pads (small, relatively flat) and b) the friction treads (in italics). The sock should always be placed on the rocky terrain with precision and excellent cooperation eyes and feet. Focus, check out the press and "Aim" it. The press brake with section through the edge of the insole, in three ways: a) inside the shoe b) the nose and c) the exterior of the shoe. Pressing the tip of the shoe charged over the muscles of our legs. Usually the most convenient way is a little nose and inside the shoe.FrictionFriction presses typically found on inclined plates. Press the greatest possible surface insole. Bend the ankle and keep the heel and the most chamila.Akoma glymmenes panels have some minor defects (wildness, recesses, projections, etc.). Look carefully for this and press pressure.The frictions are applicable even to negative rocks. If you hang large grips on it and press firmly on your soles. Vertical plates often use a combination of technical friction and horizontal strokes. Yet we often use the heel of our balance, relaxation, or even pull of our body. For example, a roof pull the body to touch the heel over your head.Tsimpito gripIt is much more powerful than you can imagine, and allows you to use grips that would be useless with simple handles.The handles on the gripsThe most common taps are the pads. There are two types of handles for a typical promotion up to them: In a closed and relatively open palm. In the closed palm important role played by the thumb, which should push above the index or in a wilderness of rock. The handle is ideal for small to medium-sized grips. Also for slash grips and grips that look downward. The open handle less stress on the joints of the fingers based skin abrasion. The limestone will often find pockets ranging from handfuls to fit across the palm in holes only one finger. Prefer the open handle. Many tendons from the closed handle small pads or pockets.BracingThe downward bracing is used mainly when we go up in a small loft and there are no grips on top. Push down the arm and shoulder. The legs are often close to hand.Movement Ntoulfer (Layback)The hands pull unlike the direction pushing away. It is relatively simple but powerful technique. We need pace and quick movement. Keep your hands outstretched to less strain on your muscles. We are always looking to change presses stop and rest or relaxing place insurance. Often a glymmeno ntoulfer is very tiring to stand and place safety (friend, etc.) prefer to put friend before starting difficulties, we quickly pass and xanatopothetoume just find a great area. The technique combines elements ntoulfer crack climbing wall, especially dihedrals with tears. Eg a foot can be wedged into the slot and the other to stand on the wall. The arms push the two sides of the crack or jam to it.Unlike handThe hands pull you instead (opposing forces), as if trying to open an elevator door. Then to let the one hand and catch a higher need to tilt the body from the side of the other hand (which still holds). Otherwise you will lose your balance.Technical dihedralVery significant and effortless technique. The classic line is when the foot is off the contrary mounted on both sides of a dihedral or a chimney. The hands help to retain where possible. Take advantage of this technique even in cakes or negative, can often be applied.The opposite lateral tractionVariation of technique of dihedral. Efficient but dynamic. Please rate on your moves, but move quickly.Rules bent knee (twist lock)A variant of the technique dihedral. One side is our turn to rock, her leg bent inwards and "locking" the foreign hand catch up with each other. Operates effectively in negative apofortizontas hands. It also offers the advantage of 'long' movement as "push" in the bent leg. Warning: may not be pushing while turning the knee. Otherwise, you may injure our links.Floating leg (flagging)Another technique that helps to negative long drives. One child stands in the rock and the other hovering at the side of helping our balance. If there is convenient push the floating leg presses and can offer more stability.Lever with your knee (knee bar)When the knee sock and push the opposite. Useful for rest negative. Look out, have enough imagination to find it. Sometimes a negative can instead make knee lever shoulder or his head!Change legsThe sleepers - not alone - we need to change feet. Often the change requires delicate and precise movements. To change the leg needs to be balanced with hands and a grip. Rotate the leg rests and at the same time and place bounce exactly the other leg. Although sometimes the press allows it, make space in one shoe and place the other. It is preferable because it does not charge hands. Often we must consider in advance the space needed to leave to press and leg below.Changing handsWhen picking a place, changing hands is simple. But when the grip is not large enough, the going gets tough. As you lift the fingers of one hand should be put in another. It is especially difficult to move into negative rocks. Take the weight on the feet as much as possible.Alma (dyno)Get low, tense and jump focused entirely on grip. Great importance is the strong momentum away. The right thing happens when you jump when touching the grip, we are in "neutral", with zero weight, slightly before starting to fall.Rest (rest points)To climb at your limit is hard and strenuous exercise. It needed some form of recovery forces. Finding places of rest is great art. Remember to breathe deeply during the rest.The training to acquire technicalTo improve the technical needs constant coaching. Given that free climbing is a complex review process, decision and execution, we conclude that the repetition of well-known to us passes, not a good workout, but gymnastics. Proper training is the effort to constantly different passages in order to improve the selection process and broadening the repertoire of our movements.


Εισαγωγή
Η ελεύθερη αναρρίχηση είναι μια διαδικασία σύνθετη καθώς περιέχει τα στοιχεία της έντονης αθλητικής προσπάθειας, σε ένα μοναδικό συνδυασμό γυμναστικής, πολεμικών τεχνών και χορού καθώς επίσης και πνευματικής άσκησης, σαν μια παρτίδα σκακιού που παίζεται με το σώμα μας. Ορισμένοι διαθέτουν το ταλέντο να κινούνται πιο φυσικά και απλά από άλλους πάνω στο βράχο. Άλλοι κινούνται με τη χάρη του Νουρέγιεφ και άλλοι με τη δύναμη του Σβατζενέγκερ. Όλοι όμως έχουμε το προσωπικό μας στιλ και τις προσωπικές έμφυτες ικανότητες. Αν παρακολουθήσετε πώς τα παιδιά σκαρφαλώνουν φυσικά πάνω σε δέντρα ή συσκευές, θα αντιληφθείτε πως χωρίς τις φοβίες των ενηλίκων λειτουργεί το έμφυτο στιλ.
Η εξέλιξη της τεχνικής μας είναι μια διαδικασία μάθησης που διαρκεί σε όλη μας τη ζωή. Είναι ένα είδος προσωπικής έκφρασης μέσα από την κίνηση. Μόνο με τη σχετική συνεχή πρακτική και επιμονή σε ασκήσεις επιδεξιότητας έρχεται η βελτίωση. Κανένα κείμενο δεν μπορεί να σας διδάξει πως θα χειριστείτε καλύτερα τις προσωπικές σας αθλητικές ικανότητες, πως θα προσαρμόσετε το δικό σας σωματότυπο πάνω στο βράχο.
Στην ελεύθερη αναρρίχηση για προώθηση ή ξεκούραση χρησιμοποιούμε μόνο τα χέρια, τα πόδια και το βράχινο ανάγλυφο. Αυτό σημαίνει ότι δεν πιανόμαστε από τα καρφιά ή τα καρυδάκια, δεν κρεμόμαστε σε αυτά, δεν τραβιόμαστε από σετάκια, δεν πατάμε τα βύσματα και γενικά χρησιμοποιούμε το υλικό μόνο για ασφάλεια σε περίπτωση πτώσης. Ψυχολογία
Η ψυχολογική μας κατάσταση είναι το παν στο σκαρφάλωμα. Αυτό που μας εμποδίζει να ανεβούμε προς τα επάνω, που κάνει το σώμα μας να σφίγγεται πάνω στον βράχο και να βαραίνει σαν μολύβι είναι οι συνειδητοί και ασυνείδητοι φόβοι μας. Το σκαρφάλωμα είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να τους καταπολεμήσουμε. Η αυτοπεποίθηση που αποκτούμε σιγά-σιγά μας ξελαφρώνει το σώμα και τη σκέψη με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ανώτερης τεχνικής που μας δίνει παραπάνω αυτοπεποίθηση. Έτσι το σύστημα λειτουργώντας κυκλικά μας δίνει στο τέλος τη δυνατότητα της ολοκληρωμένης απόλαυσης του όμορφου παιχνιδιού που λέγεται αναρρίχηση.
Οικονομία δυνάμεων
Αρχίζουμε λοιπόν να σκαρφαλώνουμε σε πολύ χαμηλά (1-3m) και εύκολα βράχια όπου η πτώση είναι ακίνδυνη, ξένοιαστα και αυτοσυγκεντρωμένοι στο παιχνίδι μας, χωρίς να ακούμε το πάτα εδώ και πιάσου εκεί που μας λένε οι άλλοι (μπορούμε να τους παρακαλέσουμε να μην μας το λένε). Ψάχνουμε μόνοι μας να βρούμε τα πιασίματα και τα πατήματα που νομίζουμε ότι θα μας βοηθήσουν στο ανέβασμα και προσπαθούμε να τα χρησιμοποιήσουμε με φυσικές και όμορφες κινήσεις. Αφήνουμε ελεύθερη την φαντασία μας να αυτοσχεδιάσει κινήσεις και τεχνικές. Μετά από κάθε μας μικρό ανέβασμα (πέρασμα) προσπαθούμε να φανταστούμε ένα νέο συνδυασμό κινήσεων.
Η αναρρίχησή μας θα πρέπει πάντα να αποσκοπεί στη μέγιστη οικονομία δυνάμεων. Προσπαθούμε λοιπόν ξανά και ξανά να το κάνουμε πιο ξεκούραστα, δοκιμάζοντας τις τριβές των παπουτσιών μας και ελαχιστοποιώντας τη δύναμη των δακτύλων μας. Το βάρος του σώματος δίνεται όσο το δυνατόν περισσότερο στα πόδια. Με τα χέρια προσπαθούμε να ισορροπήσουμε. Πρέπει να μάθουμε να ψάχνουμε κυρίως για πατήματα και όχι για μακρινά πιασίματα. Αναζητούμε και τα πιο μικρά πατήματα και τα εμπιστευόμαστε κάνοντας πολλά μικρά βηματάκια. Εν κατακλείδι, προσπαθούμε να σκαρφαλώνουμε με περισσότερη σκέψη και καταβάλλοντας όσο το δυνατόν λιγότερη προσπάθεια. Ανάλογα με τη μορφολογία του βράχου η ελεύθερη αναρρίχηση χωρίζεται σε αναρρίχηση τοίχων και αναρρίχηση σχισμών όπως θα δούμε παρακάτω.
Αναρρίχηση Τοίχων
Η αναρρίχηση τοίχων είναι ένα δημιουργικό και κομψό στιλ αναρρίχησης και για τους περισσότερους ανθρώπους αποτελεί πιο φυσική διαδικασία. Μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οποιονδήποτε βράχο υπάρχουν προεξοχές ή εσοχές αυτές που στη γλώσσα των αναρριχητών ονομάζουμε πιασίματα ή πατήματα. Η δυσκολία μεταβάλλεται ανάλογα με το μέγεθος των πιασιμάτων και πατημάτων και την κλίση του τοίχου. Όταν σκαρφαλώνουμε σε βράχο με θετική κλίση δεν πρέπει να κολλάμε το σώμα μας σε αυτόν έστω και αν αυτό μας δίνει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Αποφεύγουμε τις υπερεκτάσεις, το κρέμασμα στα χέρια και τα μεγάλα βήματα.
Αναρρίχηση Σχισμών
Η αναρρίχηση σε σχισμές είναι κουραστική, επίπονη και λιγότερο προφανής από ότι στους τοίχους. Στην Ελλάδα οι σχισμές είναι μικρές και ασυνεχείς και έτσι οι περισσότεροι Έλληνες αναρριχητές δεν έχουν παρά μόνο σποραδικά την ευκαιρία να προπονηθούν στις ειδικές τεχνικές των σχισμών. Μόνο στα Μετέωρα συναντάμε διαδρομές με πολλές ή συνεχείς σχισμές, συνήθως εντυπωσιακές και συχνά ανασφάλιστες.
Συνήθως σκαρφαλώνουμε σφηνώνοντας λίγα δάχτυλα, όλη την παλάμη, τη γροθιά, τη μύτη του παπουτσιού, το πέλμα ή και όλο το σώμα μας. Το κάθε μέλος του σώματος τοποθετείται ελάχιστα παραπάνω από το προηγούμενο σφήνωμα και ξανά-σφηνώνοντας έλκει ή σπρώχνει το σώμα προς τα πάνω. Συχνά κάθε κίνηση δεν μας δίνει παρά μόνο λίγα εκατοστά ανόρθωσης. Ανάλογα με το άνοιγμα τους και με κριτήριο το μέγεθος των χεριών, οι σχισμές διακρίνονται σε σχισμές δακτύλων, παλάμης, γροθιάς και ωμοπλάτης. Οι πιο φαρδιές σχισμές στις οποίες χωράει μέσα όλο ή το μεγαλύτερο μέρος του σώματος μας ονομάζονται καπνοδόχοι ή σεμινέ.
Το κλειδί στις σχισμές είναι να βρίσκετε σημεία ξεκούρασης και ανασύνταξης. Πριν ακόμα ξεκινήσετε το σφήνωμα κάντε ένα βήμα πίσω και ψάξτε για πιθανά σημεία στάσης. Επίσης εκμεταλλευτείτε την τεχνική διέδρου, όπου είναι δυνατόν (ακόμα και σε πατήματα στον τοίχο έξω από τη σχισμή). Τέλος αναζητήστε κάθε είδους κλειδώματα για ξεκούραση (π.χ. γόνατο ή βραχίονας).
Το μυστικό είναι τα πόδια
Είτε βρίσκεστε σε αρνητικής κλίσης βράχο, είτε σε μια μικρής κλίσης πλάκα η καλή τεχνική απαιτεί ισορροπία και να κρατάτε το βάρος σας πάνω στα πόδια. Συνήθως οι αρχάριοι έχουν την τάση να σφιχταγκαλιάζουν και να κολλούν στο βράχο ή να αναζητούν πιασίματα πολύ ψηλά. Έτσι είναι δύσκολο να δουν τα πατήματα με αποτέλεσμα να μειώνουν την τριβή της σόλας των παπουτσιών. Η στάση του σώματός τους που παίρνουν είναι αδέξια και μη αποτελεσματική. Πραγματικά, το αποτέλεσμα είναι μια αδέξια δυναμική κίνηση, χωρίς ισορροπία. Φανταστείτε τον εαυτό σας τρίποδο και κρατήστε τρία σημεία επαφής με το βράχο. με άλλα λόγια μετακινείτε ένα μόνο άκρο του σώματός σας κάθε φορά.
Ένα συνηθισμένο λάθος των αρχαρίων είναι πως ψάχνουν πάντα το «καλό», σίγουρο πιάσιμο αντί να κοιτάζουν κάτω για πατήματα. Τα πόδια σας είναι πολύ δυνατότερα από τα χέρια. Στηριχτείτε στα πόδια για να ανέβετε και ελαχιστοποιήστε την δύναμη που βάζετε στα χέρια.
Αν και δεν είναι πάντα εφικτό προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε πιασίματα και πατήματα σε βολικές αποστάσεις, έστω και αν σας φαίνονται πολύ μικρά, αποφεύγοντας τις υπερεκτάσεις ή τα μεγάλα βήματα. Και στις δυο περιπτώσεις χαλάτε την ισορροπία σας και βάζετε πολύ δύναμη στα χέρια.
Δοκιμάστε να ανέβετε σε πολύ μικρής κλίσης βράχο χωρίς τη χρήση των χεριών σας. Εν ανάγκη χρησιμοποιείστε τα χέρια σας μόνο για ισορροπία. Κρατήστε το κέντρο βάρους σας (τους γοφούς) κεντραρισμένο πάνω στα πόδια σας. Σε μικρής κλίσης πλάκες οι γοφοί σας πρέπει να μένουν μακριά από το βράχο. Όσο η κλίση μεγαλώνει οι γοφοί πρέπει να κρατούν το σώμα κεντραρισμένο πάνω στα παπούτσια. Φανταστείτε νωρίτερα τις επόμενες κινήσεις σας. Κοιτάξτε ψηλά, σημειώστε ενδεχόμενα πατήματα και πιασίματα, κινήσεις και σημεία ξεκούρασης.
Πατήματα
Τα πατήματα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: α) τα τακάκια (μικρά, σχετικά οριζόντια) και β) τα πατήματα τριβής (κεκλιμένα). Η σόλα πρέπει πάντα να τοποθετείται πάνω στο βράχινο ανάγλυφο με ακρίβεια και άριστη συνεργασία ματιών και ποδιών. Συγκεντρωθείτε, κοιτάξτε το πάτημα και «σκοπεύστε» το. Στα τακάκια πατάμε με το τμήμα μέσα από την κόψη της σόλας, με τρεις τρόπους: α) με το εσωτερικό του παπουτσιού β) με την μύτη και γ) με το εξωτερικό του παπουτσιού. Το πάτημα με τη μύτη του παπουτσιού επιβαρύνει περισσότερο τους μύες των ποδιών μας. Συνήθως ο πιο βολικός τρόπος είναι λίγο μύτη και εσωτερικό παπουτσιού.
Τριβές
Πατήματα τριβής συναντάμε συνήθως σε κεκλιμένες πλάκες. Πατάμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια σόλας. Κάμπτουμε τον αστράγαλο και κρατάμε τη φτέρνα χαμηλά.Ακόμα και οι πιο γλυμμένες πλάκες έχουν κάποιες μικρές ανωμαλίες (αγριάδες, εσοχές, προεξοχές κτλ.). Ψάξτε προσεκτικά για κάτι τέτοιο και πατήστε με πίεση.
Οι τριβές έχουν εφαρμογή ακόμα και στα αρνητικά βράχια. Αν έχετε μεγάλα πιασίματα κρεμαστείτε σ' αυτά και πιέστε με δύναμη τη σόλα σας. Σε κάθετες πλάκες χρησιμοποιούμε συχνά ένα συνδυασμό τεχνικής τριβής και οριζόντιων πατημάτων. Ακόμα συχνά χρησιμοποιούμε τη φτέρνα μας για ισορροπία, ξεκούραση, ή ακόμα και για έλξη του σώματός μας. Για παράδειγμα σε μια στέγη τραβάμε το σώμα μας με πάτημα φτέρνας πάνω από το κεφάλι μας.
Τσιμπητό πιάσιμο
Είναι πολύ πιο ισχυρό απ' όσο φαντάζεστε και σας επιτρέπει να χρησιμοποιήσετε πιασίματα που θα ήταν άχρηστα με τις απλές λαβές.
Οι λαβές στα πιασίματα
Τα πιο κοινά πατήματα είναι τα τακάκια. Υπάρχουν δύο τύποι λαβών για μια τυπική προώθηση προς τα πάνω σ' αυτά: Με κλειστή και σχετικά ανοιχτή παλάμη. Στην κλειστή παλάμη σημαντικό ρόλο παίζει ο αντίχειρας, ο οποίος πρέπει να πιέζει πάνω απ' τον δείκτη ή σε κάποια αγριάδα του βράχου. Η λαβή αυτή είναι ιδανική για μικρά έως μεσαία πιασίματα. Επίσης για πλάγια κάθετα πιασίματα και πιασίματα που κοιτούν προς τα κάτω. Η ανοιχτή λαβή καταπονεί λιγότερο τις αρθρώσεις των δακτύλων και βασίζεται στην τριβή του δέρματος. Στον ασβεστόλιθο θα βρείτε συχνά τσέπες οι οποίες ποικίλουν από χούφτες που χωρούν όλη την παλάμη σε τρύπες μόνο για ένα δάκτυλο. Προτιμήστε την ανοιχτή λαβή. Πολλές τενοντίτιδες προέρχονται από την κλειστή λαβή στα μικρά τακάκια ή τσέπες.
Αντιστήριξη
Η αντιστήριξη προς τα κάτω χρησιμοποιείται κυρίως όταν θέλουμε να ανεβούμε σε ένα μικρό παταράκι και δεν υπάρχουν πιασίματα από πάνω. Σπρώχνουμε προς τα κάτω με το βραχίονα και τον ώμο. Τα πόδια συχνά βρίσκονται δίπλα στα χέρια.
Κίνηση Ντούλφερ (Layback)
Τα χέρια έλκουν αντίθετα από την κατεύθυνση που σπρώχνουν τα πόδια. Είναι σχετικά απλή αλλά δυναμική τεχνική. Χρειάζεται ρυθμός και γρήγορη κίνηση. Κρατήστε τα χέρια τεντωμένα ώστε να καταπονείτε λιγότερο το μυϊκό σας σύστημα. Αναζητείτε συνεχώς πατήματα ώστε να αλλάξετε στάση και να ξεκουραστείτε ή να τοποθετήσετε ξεκούραστα ασφάλειες. Συχνά σε ένα γλυμμένο ντούλφερ είναι πολύ κουραστικό να σταθούμε και να τοποθετήσουμε ασφάλεια (friend κτλ.) Προτιμάμε να τοποθετήσουμε friend πριν αρχίσουν οι δυσκολίες, κάνουμε γρήγορα το πέρασμα και ξανατοποθετούμε μόλις βρούμε σημείο ξεκούρασης. Η τεχνική ντούλφερ συνδυάζει στοιχεία αναρρίχησης σχισμής και τοίχου, ειδικά σε δίεδρα με σχισμές. Π.χ. ένα πόδι μπορεί να είναι σφηνωμένο στη σχισμή και το άλλο να πατά στον τοίχο. Τα χέρια σπρώχνουν τις δύο πλευρές της σχισμής είτε σφηνώνουν σ' αυτή.
Αντίθετα χέρια
Τα χέρια σας τραβούν αντίθετα (αντίθετες δυνάμεις), σαν να προσπαθείτε να ανοίξετε μια πόρτα ασανσέρ. Στη συνέχεια για να αφήσετε το ένα χέρι και να πιάσετε ψηλότερα πρέπει να γείρετε το σώμα από τη πλευρά του άλλου χεριού (που κρατά ακόμα). Διαφορετικά θα χάσετε την ισορροπία σας.
Τεχνική δίεδρου
Πολύ σημαντική και ξεκούραστη τεχνική. Η κλασική στάση είναι όταν τα πόδια είναι ανοιχτά τοποθετημένα αντίθετα στις δύο πλευρές ενός δίεδρου ή μιας καπνοδόχου. Τα χέρια βοηθούν με αντιστήριξη όπου είναι δυνατόν. Εκμεταλλευτείτε αυτή την τεχνική ακόμα και σε πλάκες ή αρνητικά συχνά μπορεί να εφαρμοστεί.
Αντίθετη πλευρική έλξη
Παραλλαγή της τεχνικής του δίεδρου. Αποδοτική αλλά δυναμική. Δώστε ρυθμό στις κινήσεις σας αλλά κινηθείτε γρήγορα.
Λυγισμένο εσωτερικό γόνατο (twist lock)
Μία παραλλαγή της τεχνικής δίεδρου. Η μία πλευρά μας γυρίζει προς το βράχο, το πόδι της λυγίζει προς τα μέσα και «κλειδώνοντας» το εξωτερικό χέρι πιάνουμε ψηλά με το άλλο. Λειτουργεί αποτελεσματικά σε αρνητικά αποφορτίζοντας τα χέρια. Επίσης προσφέρει το πλεονέκτημα «μακρών» κινήσεων καθώς «σπρώχνουμε» στο λυγισμένο πόδι. Προσοχή: απαγορεύεται να σπρώχνουμε την ώρα που γυρίζουμε το γόνατο. Διαφορετικά μπορεί να τραυματίσουμε τους συνδέσμους μας.
Αιωρούμενο πόδι (flagging)
Μία ακόμα τεχνική που βοηθά μακριές κινήσεις σε αρνητικά. Το ένα παιδί πατά στο βράχο και το άλλο αιωρείται στο πλάι βοηθώντας την ισορροπία μας. Αν υπάρχει εκεί βολικό πάτημα το αιωρούμενο πόδι μπορεί και πατά προσφέροντας περισσότερη σταθερότητα.
Μοχλός με το γόνατο (knee bar)
Όταν η σόλα και το γόνατο σπρώχνουν αντίθετα. Χρήσιμο και για ξεκούραση σε αρνητικά. Αναζητήστε τα, χρειάζεται αρκετή φαντασία για να το βρείτε. Ορισμένες φορές σε αρνητικά μπορείτε αντί για το γόνατο να κάνετε μοχλό με τον ώμο ή και το κεφάλι!
Αλλαγή ποδιών
Στις τραβέρσες - και όχι μόνο - χρειάζεται να κάνουμε αλλαγή ποδιών. Συχνά η αλλαγή απαιτεί ντελικάτες και ακριβείς κινήσεις. Για την αλλαγή ποδιών χρειάζεται ισορροπία με τα χέρια και ένα πιάσιμο. Περιστρέφουμε το πόδι που πατά και την ίδια στιγμή αναπηδούμε και τοποθετούμε με ακρίβεια το άλλο πόδι. Αν καμιά φορά το πάτημα το επιτρέπει, κάνουμε χώρο με το ένα παπούτσι και τοποθετούμε και το άλλο. Είναι προτιμότερο γιατί δεν φορτίζουμε τα χέρια. Συχνά πρέπει να σκεφτούμε εκ των προτέρων το χώρο που χρειάζεται να αφήσουμε για να πατήσει και το πόδι που ακολουθεί.
Αλλαγή χεριών
Όταν το πιάσιμο έχει χώρο, η αλλαγή χεριών είναι απλή. Όταν όμως το πιάσιμο δεν είναι αρκετά μεγάλο, τα πράγματα δυσκολεύουν. Καθώς ανασηκώνετε τα δάχτυλα του ενός χεριού πρέπει να τοποθετήσετε το άλλο. Είναι δύσκολη κίνηση ειδικά σε αρνητικά βράχια. Μεταφέρετε το βάρος στα πόδια όσο περισσότερο είναι δυνατόν.
Άλμα (dyno)
Κατεβείτε χαμηλά, τεντωμένοι και πηδήξτε συγκεντρωμένοι απόλυτα στο πιάσιμο. Μεγάλη σημασία έχει η δυνατή ώθηση με τα πόδια. Το πιο σωστό άλμα γίνεται όταν τη στιγμή που αγγίζουμε το πιάσιμο, βρισκόμαστε στο «νεκρό σημείο», με «μηδέν» βάρος, ελάχιστα πριν αρχίσουμε να πέφτουμε.
Ξεκούραση (rest points)
Το να σκαρφαλώνετε στο όριό σας είναι σκληρή και επίπονη άσκηση. Είναι απαραίτητη κάποια μορφή ανάκτησης δυνάμεων. Η ανακάλυψη θέσεων ξεκούρασης είναι μεγάλη τέχνη. Να θυμάστε να αναπνέετε βαθιά κατά τη διάρκεια της ξεκούρασης.
Η προπόνηση για την απόκτηση τεχνικής
Για τη βελτίωση της τεχνικής χρειάζεται συνεχής προπόνηση. Δεδομένου ότι η ελεύθερη αναρρίχηση είναι μία σύνθετη διαδικασία κριτικής, απόφασης και εκτέλεσης, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η επανάληψη γνωστών σε μας περασμάτων, δεν αποτελεί σωστή προπόνηση, αλλά γυμναστική. Σωστή προπόνηση θεωρείται η προσπάθεια σε συνεχώς διαφορετικά περάσματα ώστε να βελτιώνεται η κριτική διαδικασία και να διευρύνεται το ρεπερτόριο των κινήσεών μας.
Ελληνικός Πολιτιστικός Ορειβατικός Σύλλογος Φυλής
Λεωφ. Φυλής & Κοιμ.Θεοτόκου 1, 13351 ΦΥΛΗ
τηλ.: 210-2411148, κιν.: 6973693552, fax: 210-2412099

www.eposfilis.gr / eposfilis@gmail.com

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

Φυλή, 3/3/2011
Αρ.Πρωτ.: 285
                                                                                                Προς:   - Ε.Ο.Ο.Α.
                                                                                                            - Σωματεία Μέλη Ε.Ο.Ο.Α.

Ο Ε.Π.Ο.Σ. Φυλής, σύμφωνα με το αγωνιστικό πρόγραμμα της Ε.Ο.Ο.Α. και σε συνεργασία με τον Αθλητικό Οργανισμό του Δήμου Φυλής (Α.Ο.Δ.Φ.), προκηρύσσει τη διεξαγωγή του Α’ αγώνα του 13ου Κυπέλλου Boulder «Αθ. Λευκαδίτη».
ΤΟΠΟΣ-ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ: Ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 19 Μαρτίου 2011 στην αναρριχητική πίστα του Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου Φυλής στη θέση «ΘΕΑ», Λεωφ. Φυλής και Αλιάνθου, Φυλή Αττικής (επισυνάπτεται χάρτης).
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: Οι αγώνες θα ξεκινήσουν 09:00 με τα προκριματικά όλων των κατηγοριών από τις μικρότερες ηλικίες προς τις μεγαλύτερες. (επισυνάπτεται αναλυτικό πρόγραμμα)
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι/-ες οι αθλητές/-ήτριες όλων των κατηγοριών (Κανονισμός Αγώνων Αγωνιστικής Αναρρίχησης - Ιανουάριος 2010 http://www.eooa.gr/wp-content/uploads/2010/07/kanonismoi_Agon_Anar.pdf) εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις που προβλέπουν οι κανονισμοί και οι εγκύκλιοι της Ε.Ο.Ο.Α.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: Οι δηλώσεις συμμετοχής θα πρέπει να σταλούν με fax: 210-2412099 ή email έως Τρίτη 15 Μαρτίου 2011 ώρα 22:00. Δηλώσεις ελλιπείς και πέραν της προθεσμίας υποβολής δε θα γίνονται δεκτές. (Επισυνάπτεται δήλωση συμμετοχής αθλητών).
ΔΕΛΤΙΑ ΥΓΕΙΑΣ-ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΘΛΗΤΩΝ: Οι υπεύθυνοι των ομάδων θα πρέπει να προσκομίσουν στη γραμματεία των αγώνων, την ημέρα των αγώνων, τα δελτία υγείας και ασφάλισης των αθλητών ενημερωμένα για το 2011 και υπογεγραμμένα από τον/την Πρόεδρο και τον/την Γραμματέα του Συλλόγου τους. Αθλητές/-ήτριες χωρίς ενημερωμένα δελτία υγείας θα αποκλείονται.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΘΛΗΤΩΝ: Ελάχιστος αριθμός αθλητών ανά κατηγορία τρεις (3) αθλητές.
ΔΙΑΜΟΝΗ: Για αθλητές/-ήτριες από την επαρχία, υπάρχει δυνατότητα διανυκτέρευσης σε αθλητικό χώρο του ΑΟΔΦ.
Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Δερμεντζής Δημήτρης, 6947-554-074.


Για τον Ε.Π.Ο.Σ. Φυλής


Η Πρόεδρος                                                     Ο Γραμματέας

 


ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΔΗΛΑΒΕΡΑΚΗ                           ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΝΤΑΣ

Ελληνικός Πολιτιστικός Ορειβατικός Σύλλογος Φυλής



Λεωφ. Φυλής & Κοιμ.Θεοτόκου 1, 13351 ΦΥΛΗ
τηλ. 210 2411148, κιν. 6973693552, www.eposfilis.gr, eposfilis@gmail.com

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΝΩΝ

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011 στη Φυλή Αττικής
Α’ αγώνας 13ου Κυπέλλου Bouldering «Αθ.Λευκαδίτη»

Χώρος: Πίστα «ΘΕΑ», Λεωφόρο Φυλής και Αλίανθου, στη Φυλή
Ημερομηνία: Σάββατο 19 Μαρτίου 2011 στις 9 το πρωί
      Πρόγραμμα:
09:00                              Εγγραφή αθλητών
09:30                              Προαγωνιστικές Αγόρια - Κορίτσια,
10:30                               Παμπαίδες – Παγκορασίδες
11:30                               Παίδες – Κορασίδες
12:30                               Έφηβοι – Νεανίδες
13:30                               Άνδρες - Γυναίκες
16:00                              Απονομές

·         Το πιο πάνω ωρολόγιο πρόγραμμα μπορεί να τροποποιηθεί ανάλογα με τις δηλώσεις των αθλητών.

·         Για τους αθλητές των συλλόγων εκτός Αττικής, υπάρχει δυνατότητα διανυκτέρευσης (με υπνόσακους) στην αίθουσα αθλητικών δραστηριοτήτων, ιδιοκτησία του Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου Φυλής, που διαθέτει νερό, χώρους υγιεινής και βρίσκεται πίσω από την πίστα. Απαραίτητη προϋπόθεση η επικοινωνία με τον υπεύθυνο Δερμεντζή Δημήτρη.
      Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6947-554-074
      Ώρες επικοινωνίας9 το πρωί με 9 το βράδυ καθημερινά.

Φυλή, 2/3/2011

Από το Διοικητικό Συμβούλιο

 

Στη Φυλή, η αναρρίχηση δεν τελειώνει με τους αγώνες. Συνεχίζεται στα βράχια…

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΡΕΙΒΑΣΙΑΣ – ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ
Μηλιώνη 5, Αθήνα Τ.Κ: 106 73
Τηλ. 210 3645904 Φαξ: 2103644687
info@eooa.gr, www.eooa.gr

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΑΘΛΗΤΩΝ ΣΕ ΑΓΩΝΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ

Προς: Ε.Ο.Ο.Α.                       Αγώνας: A΄ αγώνας, 13ου Κυπέλου Βouldering    Σωματείο : Ε.Π.Ο.Σ. ΦΥΛΗΣ
Ημερομηνία     19 Μαρτίου 2011                   Αρχηγός Ομάδας…………………………………….

α/α
Α.Μ.
Ε.Ο.Ο.Α
Ονοματεπώνυμο
Ημ/νία γέννησης
ΑΝΔΡΩΝ
ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΕΦΗΒΩΝ
ΝΕΑΝΙΔΩΝ
ΠΑΙΔΩΝ
ΚΟΡΑΣΙΔΩΝ
ΠΑΜΠΑΙΔΩΝ
ΠΑΝΚΟΡΑΣΙΔΩΝ













































































































Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                   Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 
Από Λαμία:
  • Κατευθύνοντας προς Αθήνα – Πειραιά
  • Πάρε την -6/E94- έξοδο προς ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ (ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟ)
  • Μείνετε δεξιά στη διακλάδωση
  • Ακολουθήστε τα σήματα για Κόρινθος / Ελευσίνα και μπείτε στον / στην Αττική Οδό -6/E94-

  • Πάρε την έξοδο -6 Λεωφ. Φυλήςπρος Λ ΦΥΛΗΣ / ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ
  • Στρίψτε δεξιά στην Λεωφ. Φυλής και μείνετε σε αυτήν.
    (περνάτε κυκλική πλατεία)


Σελ1

  • Συνεχίστε την πορεία σας πάνω στην Λεωφ. Φυλής και στρίψτε αριστερά στην οδό Αλίανθου. (5χλμ από την κυκλική πλατεία)



Για περισσότερες πληροφορίες στο παρακάτω site






19ο Κύπελλο Αγωνιστικής Αναρρίχησης «Αθ. Λευκαδίτη» – Α΄ αγώνας Αλμυρός 5/2/2011

Το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011 πραγματοποιήθηκε ο Α΄ αγώνας του 19ου Κυπέλλου «Αθ. Λευκαδίτη» στο κλειστό γυμναστήριο του Αλμυρού με οργανωτή σύλλογο τον Ε.Ο.Σ. Αλμυρού.
Η μεγάλη προσέλευση μικρών αθλητών – αθλητριών ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην αγωνιστική αναρρίχηση για την χώρα μας. Εβδομήντα εννιά (79) συμμετοχές από 14 σωματεία ως εξής:
Ο.Σ. Σιάτιστας 15
Ε.Ο.Σ. Προσοτσάνης 14
Ο.Λ. Αριδαίας 12
Ε.Ο.Σ. Αλμυρού 7
Λ.Ο.Χ. Καβάλας 6
Ο.Σ. Σπάτων 6
Ε.Ο.Σ. Αχαρνών 5
Ε.Ο.Σ. Βόλου 5
Ε.Ο.Σ. Ξάνθης 2
Ε.Ο.Σ. Κομοτηνής 2
Γ.Σ. Βιοκίνηση 2
Ε.Ο.Σ. Ελευσίνας 1
Σ.Ε.Ο. Αθήνας 1
Ο.Α.Λ. Θεσσαλονίκης 1
Τεχνικός εκπρόσωπος του αγώνα ήταν ο Σπύρος Μπεκίρης.
Παράλληλα με τους αγώνες πραγματοποιήθηκε και σχολή – σεμινάριο στελεχών αγώνων (χαράκτες, β. χαράκτες, κριτές, ασφαλιστές, γραμματεία).
Αναλυτικά τα αποτελέσματα έχουν ως εξής

 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ        : Π Α Μ Π Α Ι Δ Ω Ν

1 Τσιότσιος Νικόλαος 1997 ΣΤ084Α0997 Ο. Σ. Σιάτιστας 12 12 28
2 Κατσιγιάννης Δημοσθένης 1996 ΠΡΟ78Α0952 Ε.Ο.Σ. Προσοτσάνης 9 9 37
3 Βασιλειάδης Βασίλειος 1997 ΠΡΟ78Α0954 Ε.Ο.Σ. Προσοτσάνης 8 8 8 40
4 Γκουλής Παύλος 1997 ΠΡΟ78Α0972 Ε.Ο.Σ. Προσοτσάνης 11 11 31
5 Καρκατσέλης Γεώργιος 1997 ΒΛΟ31Α0964 Ε.Ο.Σ. Βόλου 5 6 7 43
6 Γουλιανός Δημήτριος 1996 ΒΛΟ31Α0813 Ε.Ο.Σ. Βόλου 5 5 5 51
7 Κουλουγουσίδης Νεκτάριος 1997 ΒΚΟ21Α0868 Γ.Σ. Βιοκίνηση  1 4 4 55
8 Κυριακίδης Ηλίας 1997 ΚΜΟ51Α0967 Ε.Ο.Σ. Κομοτηνής 9 9 37
9 Ανέστης Λάμπρος 1996 ΣΠΟ19Α0877 Ο. Σ. Σπάτων 1 1 1 100
10 Τσίκητης Αθανάσιος 1996 ΣΠ019Α0988 Ο. Σ. Σπάτων 1 3 3 65
11 Κασούνης Νικόλαος 1996 ΣΠ019Α0987 Ο. Σ. Σπάτων 1 1 1 100
12 Πανταζης Γραμμένος 1997 ΒΛ031Α0880 Ε.Ο.Σ.Βόλου 7 6 6 47
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ   : Π Ρ Ο Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Η  Α  Κ Ο Ρ Ι Τ Σ Ι Α

1 Κατσιάνη Αικατερίνη 2000 ΣΤ084Γ0996 Ο. Σ. Σιάτιστας 7 7 43
2 Φαρμάκη Ξανθίππη 2000 ΣΤ084Γ0995 Ο. Σ. Σιάτιστας 6 6 47
3 Κάτσικα Μαλαματή 2001 ΣΤ084Γ0994 Ο. Σ. Σιάτιστας 8 8 40
4 Φαρμάκη Βασιλική 1998 ΣΤ084Γ0942 Ο. Σ. Σιάτιστας 1 1 100
5 Κανελλοπούλου Σμαράγδα 2001 ΑΡ096Γ0451 Ο.Λ. Αριδαίας 1 1 100
6 Κοτίδου Θεοφανώ 1998 ΑΡ096Γ0934 Ο.Λ. Αριδαίας 1 1 100
7 Κουλουγουσίδου Μαρία 2000 ΒΚ021Γ0948 Γ.Σ. Βιοκίνηση  1 1 100
8 Εφετζή Ελένη 1998 ΚΜ051Γ0979 Ε.Ο.Σ. Κομοτηνής 1 1 100























ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ  3-2-20111

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Σάββατο 29/1/20011 διεξήχθη στην Αθήνα  η Ετήσια  Τακτική  Γενική Συνέλευση Των Σωματείων Μελών ης Ομοσπονδίας ,στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Το κυριότερο θέμα που αφορούσε τον σύλλογό μας  ήτα η βράβευση των καλύτερων αθλητών της        Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας Αναρρίχησης . Από τον ορειβατικό Σύλλογο Γ. Σ . ΒΙΟΚΙΝΗΣΗ βραβεύτηκε ο αθλητής της αγωνιστικής αναρρίχησης Νεκτάριος Κουλουγουσίδης ως ο καλύτερος αθλητής στην κατηγορία προαγωνιστική Α για το 2010. Η βράβευση έγινε παρουσία όλων  των  συλλόγων της Ομοσπονδίας  .
Μαζί με την βράβευση των αθλητών, η Ομοσπονδία έκοψε την  πίτα  της και στη συνέχεια ακολούθησε η Ετήσια  Τακτική  Γενική Συνέλευση Των Σωματείων Μελών ης Ομοσπονδίας.
Εκ μέρους του συλλόγου μας, παραβρέθηκε τόσο στη βράβευση όσο και στην Γενική συνέλευση η πρόεδρος του συλλόγου κ. Μαρία Τζώρτζ, καθώς και η μητέρα του ανήλικου Νεκτάριου Μαργιούλα Ελισάβετ.
Από την επόμενη εβδομάδα σύμφωνα με το καλεντάρι της Ομοσπονδίας αρχίζουν οι αγώνες της αγωνιστικής αναρρίχησης για το 2011 με πρώτο αγώνα στον Αλμυρό Βόλου.
Από τον σύλλογό μας θα συμμετάσχουν οι αθλητές Μαρία Κουλουγουσίδου στην κατηγορία Προαγωνιστική Α και ο Νεκτάριος Κουλουγουσίδης , ο οποίος αλλάζει κατηγορία και ανεβαίνει στην Πανπαίδων .
Ο Νεκτάριος είναι ο μικρότερος αθλητής στην κατηγορία του ,  έχει να  ανταγωνιστεί  τους περσινούς πρωταθλητές και ο στόχος του είναι όχι μόνο μια καλή εμφάνιση στους αγώνες , αλλά και μια θέση στην τριάδα 
Για τους επόμενους αγώνες ετοιμάζονται τα δελτία και άλλων πρωταθλητών, εβελπιστώντας ότι  ο σύλλογος στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα να συμμετέχει με  έξι αθλητές.

Ένα άλλο σοβαρό θέμα που έφερε σε αντιπαράθεση το προεδρείο της Ομοσπονδίας με πολλά σωματεία ήταν το σχέδιο για την αλλαγή κανονισμών εκπαίδευσης.. Επειδή διαπιστώσαμε ότι στο νέο σχέδιο κανονισμών υπάρχει η κατεύθυνση , να συνοδεύουν ομάδες πάνω στα βουνά όσοι έχουν βγάλει σχολές της Ομοσπονδίας μεσαίου επιπέδου και άνω καταψηφίσαμε την πρόταση του προεδρείου μαζί με άλλους συλλόγους και έτσι η απόφαση ήταν να συζητηθεί ξανά το θέμα στέλνοντας τα σωματεία προτάσεις.  Επίσης έγινε προσπάθεια να μειωθεί το υψόμετρο αλπικής ζώνης στην Ελλάδα με προφανή σκοπό να μη μπορούν να συνοδεύουν ορειβατικές ομάδες μέλη ορειβατικών συλλόγων πάνω από την αλπική ζώνη αλλά να χρειάζεται οδηγό βουνού μεσαίου και ανώτερου επιπέδου. Να σημειώσουμε ότι η Αλπική ζώνη σε όλο τον κόσμο αρχίζει από τα 1800 μ και η Ομοσπονδία ήθελε να την κατεβάσει στα 1500 μ με παγκόσμια πρωτοτυπία , την οποία φυσικά την καταψηφίσαμε.
Επειδή έχει αρχίσει να δημιουργείται πρόβλημα με διάφορα τουριστικά γραφεία ή μεμονομένους πολίτες που συνοδεύουν άτομα πάνω το βουνό με ή χωρίς οικονομικό όφελος,  σε ομάδες άνω των 5 , χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες γνώσεις ενός οδηγού βουνού ( Διάβασμα χάρτη και πυξίδας, γνώσεις πρώτων βοηθειών, ορειβατικής εμπειρίας και δίπλωμα αρχηγού αναβάσεων από την σχολή αρχαρίων τουλάχιστον της ΕΟΟΑ) η Ορειβατική Ομοσπονδία έχει συνεργασίες με διάφορα υπουργεία.
Ο στόχος της συνεργασίας με τα υπουργεία είναι να αποφευχθούν παράνομες ενέργειες που γίνονται πάνω στα βουνά με τουριστικά γραφεία ή μεμονομένους πολίτες που χωρίς γνώσεις δημιουργούν συνθήκες επικίνδυνες για την ασφάλεια  των πολιτών καθώς και με φοροδιαφυγή. Ήδη υπάρχουν εισαγγελικές παρεμβάσεις  σε κάποιες περιπτώσεις που ομάδες ορειβατών συνοδευόμενες από μη ειδικούς περί των ορειβατικών , είχαν ατυχήματα από λάθος ενέργειες των υποτιθέμενων αρχηγών.
Για όσους ενδιαφέρονται μπορούν να διαβάσουν το σχέδιο του νέου κανονισμού εκπάιδευσης οδηγών βουνού της Ομοσπονδίας στο http://eos-agn-bio.blogspot.com/p/blog-page_11.html

          Οι προτάσεις του συλλόγου μας επεξεργάζονται και θα κατατεθούν τις επόμενες ημέρες στην Ομοσπονδία.



ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 2010

12ο Κύπελλο Bouldering Α αγώνας Ε.Π.Ο.Σ Φυλής 26/6/2010
δημοσιεύθηκε στις 12-07-2010
Πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιουνίου σε ένα ολοκαίνουργιο αθλητικό χώρο αναρρίχησης – από το Δήμο Φυλής και τον Ε.Π.Ο.Σ. Φυλής – ο Α΄ αγώνας του 12ου Κυπέλλου Βouldering σε όλες τις κατηγορίες για πρώτη φορά. Οι μικροί αθλητές έδειξαν να απολαμβάνουν ένα αγώνα Boulder προσπαθώντας να αντεπεξέλθουν στα προβλήματα που είχε δημιουργήσει για αυτούς ο χαράκτης του αγώνα Νίκος Κόδρος. Μετά το τέλος του αγώνα, ο σύλλογος πρόσφερε ένα όμορφο μεσημεριάτικο γεύμα σε όλους τους αθλητές, συνοδούς, κριτές δείχνοντας τη διάθεσή του να συμβάλλει στην προσπάθεια που καταβάλουμε  όλοι μαζί για τη διάδοση του αθλήματος.
Τεχνικός εκπρόσωπος του αγώνα ήταν ο Ιβάν Χριστόπουλος

 
Πρωτάθλημα Ν.Α Ευρώπης Βόλος – Αλμυρός 24-25/4/2010
δημοσιεύθηκε στις 20-05-2010
Πραγματοποιήθηκε στις 24 -25 Απριλίου 2010 το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αγωνιστικής Αναρρίχησης (αγωνίσματα δυσκολίας, ταχύτητας, boulder) παράλληλα με το Πρωτάθλημα Νοτιοανατολικής Ευρώπης με συμμετοχές από τη Βουλγαρία, Σερβίας και Π.Γ.Δ.Μ.Το αγώνισμα δυσκολίας έλαβε χώρα στο Βόλο σε ένα πολύ όμορφα διαμορφωμένο για τον αγώνα κλειστό γυμναστήριο και με προετοιμασία πολλών ημερών.  Πραγματοποιήθηκε ένας αγώνας με πολύ ενδιαφέρον μεταξύ Ελλήνων & Βαλκάνιων αθλητών για όλες τις κατηγορίες.
Ο Αθλητικός Οργανισμός του Δήμου Βόλου συμμετέχοντας ενεργά στην πραγματοποίηση των αγώνων φιλοξένησε τους Βαλκάνιους αθλητές και οργάνωσε με επιτυχία συνέντευξη τύπου για την προβολή του αγώνα αλλά και του αθλήματος.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας όλοι οι αθλητές μετακινήθηκαν προς το κλειστό γυμναστήριο Αλμυρού όπου πραγματοποιήθηκε το αγώνισμα της ταχύτητας του Πανελληνίου Πρωταθλήματος. Και σε αυτό το κλειστό γυμναστήριο ένας άλλος δήμος ο Δήμος Αλμυρού προσέφερε τις υπηρεσίες του στην πραγματοποίηση ενός αγώνα που είχε εντάσεις αλλά και συγκίνηση μεταξύ των αθλητών και αρχηγών ομάδων.
Το βράδυ του Σαββάτου ο Δήμαρχος Αλμυρού κ. Ευάγγελος Χατζηκυριάκος παρέθεσε δείπνο σε όλους τους συμμετέχοντες αθλητές, συνοδούς, κριτές δίνοντας την ευκαιρία σε όλους να χαλαρώσουν από την ένταση της ημέρας .
Την επομένη το πρωί στο δασύλλιο της πόλης του Αλμυρού και σε μια ολοκαίνουργια πίστα πραγματοποιήθηκε το αγώνισμα του Boulder με την παρουσία πολλών θεατών στο όμορφο δάσος του Κουρή.
Αξίζει να δώσουμε ένα μεγάλο μπράβο στους Δήμους Αλμυρού & Βόλου και στα αντίστοιχα σωματεία για την άψογη συνδιοργάνωση των αγώνων όπως και στους ανθρώπους που δούλεψαν για τους αγώνες: χαράκτες, ασφαλιστές, χρονομέτρες, κριτές Τεχνικοί Εκπρόσωποι.
Αναλυτικά τα αποτελέσματα έχουν ως εξής

18ο Κύπελλο Αγωνιστικής Αναρρίχησης «Αθ. Λευκαδίτη» – Α΄ αγώνας Αλμυρός 27/2/2010
δημοσιεύθηκε στις 10-03-2010
Με 59 αθλητές και αθλήτριες από 15 σωματεία  ξεκίνησε ο α΄ αγώνας του 18ου Κυπέλλου Αγωνιστικής Αναρρίχησης «Αθ. Λευκαδίτη» στο κλειστό Δημοτικό στάδιο Αλμυρού το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010 .Ένας αγώνας με μεγάλη συμμετοχή μικρών αθλητών και  μεγάλο αγωνιστικό ενδιαφέρον στην κατηγορία ανδρών με την επάνοδο του Ντουρντουρέκα Λουκά. Οι νέες κατηγορίες έφεραν προς στιγμήν αναστάτωση αλλά στη συνέχεια του αγώνα όλα κύλησαν ομαλά . Με την παρουσία του Δημάρχου Αλμυρού κ. Ευάγγελου


















Ο Νεκτάριος Κουλουγουσίδης και ο Κώστας Γραφανάκης με τις καταπληκτικές εμφανίσεις τους, κάνουν τον σύλλογό μας να νοιώθει υπερήφανος . Τους συγχαίρει δε και τους εύχεται καλή πρόοδο στα μαθήματά τους και ακόμα μεγαλύτερες νίκες


Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο προπονητής τους Κος Κουλουγουσίδης Δημήτρης με το μεράκι και την μεθοδική του δουλειά είναι αναπόσπαστο συστατικό της επιτυχίας τους.

Επιτυχίες του Νεκτάριου Κουλουγουσίδη.


1ος  στο 18ο κύπελλο αγωνιστικής αναρρίχησης (ΑΘ. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗ)

1ος  στο 21ο πανελλήνιο πρωτάθλημα αγωνιστικής αναρρίχησης-δυσκολία  (ΒΟΛΟΣ)

1ος  στο 21ο πανελλήνιο πρωτάθλημα αγωνιστικής αναρρίχησης-ταχύτητα  (ΑΛΜΥΡΟΣ)

2ος  στο πρωτάθλημα  Ν.Α  Ευρώπης αγωνιστικής αναρρίχησης-δυσκολία
 (ΒΟΛΟΣ)
1ος   στο πρωτάθλημα  Ν.Α  Ευρώπης αγωνιστικής αναρρίχησης-ταχύτητα
(ΑΛΜΥΡΟΣ)
1ος  στον πρώτο αγώνα κυπέλλου αγωνιστικής αναρρίχησης (bouldering) (ΑΘΗΝΑ)




Συμμετοχή σε camp με την εθνική ομάδα νέων Λαγκάδα ,Σπάρτη

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΕΚΤΑΡΙΟ ΚΟΥΛΟΥΓΟΥΣΙΔΗ


 ΦΩΤΟΦΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΓΡΑΦΑΝΑΚΗ

Γιώργος Αλέξης

 

Αναρριχηση

Τη δύσκολη ορειβασία θα μπορούσαμε να τη διαχωρίσουμε στην αναρρίχηση και στο λεγόμενο αλπινισμό.
Το ανέβασμα – σκαρφάλωμα σε κορυφές βουνών από την απόκρημνη πλευρά (ορθοπλαγιά) ή το πέρασμα από δύσβατα ορεινά σημεία με εξειδικευμένο εξοπλισμό και γνώσεις σε θέματα τεχνικής και ασφάλειας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες συνιστούν την αναρρίχηση ενώ κατά τους χειμερινούς μήνες τον αλπινισμό.
                                            

                                               ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ ΣΤΑ ΚΑΠΕΤΑΝΙΑΝΑ










































ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ(ΓΚΙΓΚΙΛΟΣ)

ΔΙΑΔΡΟΜΗ 1 Δύσκολη 800 μέτρα
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 2 Από το Ξυλόσκαλο κατεβαίνουμε το καλά σημειωμένο μονοπάτι του φαραγγιού της Σαμαριάς με κατεύθυνση ΝΑ και μέχρι το σημείο που είναι δυνατή η διάβαση της κοίτης του χειμάρρου της Σαμαριάς και το πέρασμα στη Β. πλαγιά.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 3 Διαδρομή του πύργου του Μίνωα Δύσκολη 550 μέτρα ανωτ. όριο 9 ώρες , βράχος σάπιος . Διαδρομή της μεγάλης κόψης του Γκιγκίλου Πολύ δύσκολη 1.200 μέτρα
Gigilos.gif
ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΗΜΑ ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 4 Η διαδρομή αυτή είναι 1.000 μέτρα και ορίζει τη Β και ΒΔ ορθοπλαγιά του Γκιγκίλου. Μακρυά αναρρίχηση αλλά όχι με συνεχείς δυσκολίες εκτός του τελευταίου πύργου της κόψης. Πολύ δύσκολη κατ.όριο 7 ώρες καθαρής αναρρίχησης Ξεκινάμε από ένα μικρό διάσελο, για να φτάσουμε ως εκεί (Ανεβαίνουμε τη μικρή κοιλάδα της Σαμαριας. Φτάνουμε στο ύψος του καταρράκτη πού κατεβαίνει απ' το Β φαράγγι και αποφεύγουμε το πρώτο σπηρούνι από δεξιά. Βρισκόμαστε τότε στο προαναφερθέν διάσελο το οποίο μας επιτρέπει να φτάσουμε εύκολα στο Β. φαράγγι πού είναι στη βάση της κόψης. Ξεκινάμε από την ακμή της κόψεως. Στο δεύτερο μήκος σχοινιού ένα πέρασμα V.
Ακολουθούμε τη κόψη χωρίς μεγάλες δυσκολίες μέχρι τη κορυφή του πρώτου πύργου (500 μ. περίπου υψ.), 3 ώ. από το ξεκίνημα. Συνεχίζουμε στη κόψη πού γίνεται πιο εύκολη, μα πού ό βράχος της είναι λιγότερο γερός. Φθάνουμε έτσι στη βάση της πυραμίδας της κορυφής (ύψος του ενδιάμεσου τμήματος 400 μ. περίπου), 2 ώ. από τον πρώτο πύργο. Βρισκόμαστε τότε στη βάση της πυραμίδας. Τραβερσάρουμε 50 μ. αριστερά για να μπούμε στον απόκρημνο κυκλικό προμαχώνα της κορυφής. Προωθούμεθα μέσα από σεμινέ και πλάκες ευθεία κάτω από τη κορυφή μέχρι το τελευταίο τείχος πού βρίσκεται 120 μ. από πάνω. Από κει υπάρχουν διάφορες δυνατότητες. Ανεβήκαμε 30 μ. δεξιότερα μια αρνητική σεμινέ (IV άνωτ./V κατ.) για να βγούμε στην ακμή του σπηρουνιού πού βρίσκεται στη προέκταση της ΒΔ κόψεως. Καλό σημείο αλλαγής σε πατάρι. Ξεκινούμε ίσια επάνω σε μια συνέχεια από πλάκες IV - IV άνωτ. για να φτάσουμε ως μια κολόνα τρυπημένη. Βγαίνουμε επάνω καί αριστερά, V εκτεθειμένο. Καλό σημείο αλλαγής πάνω από τη Κολόνα. Ένα μήκος σχοινιού IV (ξεκίνημα δεξιά) επιτρέπει να φτάσουμε στα πλατώματα της κορυφής (2 ώ. για το τελευταίο πύργο). Γερός βράχος στα δύσκολα περάσματα. Είναι απαραίτητα μερικά καρφιά για την ασφάλεια.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 4α Μια παραλλαγή της διαδρομής 4 ανοίχτηκε στις 18 Νοεμβρίου 1972 από τους Ι. Βούτσικα Π. Καστρινάκη (εναλλάξ επικεφαλής), 1400 μ.. Πολύ Δύσκολη, 9 ώ. (Τεχνική περιγραφή Ι. Βούτσικα, χαράξεις σε σχέδια Ι. Βούτσικα, Π. Καστρινάκη)
Προσέγγιση της διαδρομής:
Ακολουθούμε το δρόμο πού οδηγεί στον "Άγιο Νικόλαο και από την πρώτη πηγή πού συναντάμε εγκαταλείπουμε το δρόμο καί ανηφορίζοντας προς τα δεξιά βρισκόμαστε στο βάθος του φαραγγιού καί ακριβώςαπέναντι καί λίγο χαμηλότερα από το μεγάλο καταρράκτη, πού βρίσκεται αριστερά μας, όπου καί ή βάση του σπηρουνιού.
Ανεβαίνουμε το σπηρούνι πού βρίσκεται δεξιά του καταρράκτη, ακριβώς στη κατ' ευθείαν πλευρά του καί δεξιά του μεγάλου διέδρου. Στα πρώτα μήκη σχοινιού αντιμετωπίζουμε περάσματα + III, IV και ένα πέρασμα V σε αρνητικό, βράχος πολύ γερός, ένα καρφί. Στα επόμενα μήκη σχοινιού συναντάμε σε πολλά σημεία σαθρό βράχο καί χορταριασμένο.
Περάσματα Ι III, IV, ένα καρφί. Στην έξοδο του σπηρουνιού υπάρχει μικρό διάσελο, όπου καταλήγει το δεύτερο φαράγγι, όπου καί ή βάση της κόψης. Εκεί αρχίζει ή μεγάλη διαδρομή. Εμείς ξεκινάμε ακριβώς στη κόψη της μεγάλης διαδρομής και λίγο πιο αριστερά προς το μεγάλο καταρράκτη. Στα πρώτα μήκη σχοινιού περάσματα IV, +ΐν ενώ στα επόμενα έχουμε κι' ένα V πέρασμα σε βράχο όρθιο εκτεθειμένο, δύο καρφιά. "Έπειτα τραβερσάρουμε λίγο δεξιά καί εν συνεχεία φθάνουμε στη κορυφή του πρώτου πύργου.
Περάσματα +111, IV. Από εκεί συνεχίζουμε κατ' ευθείαν επάνω και έπειτα από αλλεπάλληλα περάσματα III, 1 III, IV κι' ένα V σε λεία αρνητική πλάκα φθάνουμε στη βάσι της πυραμίδας της κορυφής. Από εκεί τραβερσάρουμε λίγο αριστερά καί υστέρα από ένα μήκος σχοινιού σε σαθρό βράχο μπαίνουμε σε ένα συγκρότημα από υψηλούς τοίχους πού φαίνονται σαν να αποτελούν τους ύπερασπιστές της κορυφής. Από εκεί περνάμε διαδοχικές σεμινέ και πλάκες καί φθάνουμε στο τελευταίο από τους τοίχους αυτούς.
Περάσματα IV, + IV καί V σε αρνητική σεμινέ. Μετά από τραβέρσα λίγο δεξιά φθάνουμε στην ακμή του πιλιέ πού βρίσκεται στη συνέχεια της ΒΔ κόψης. Από εδώ υπάρχουν συνεχή περάσματα επάνω σε πλάκες IV, + IV, φθάνοντας σ' ένα πιλιέ πού ορθώνεται μπροστά μας. Το περνάμε αριστερά λίγο με ένα πέρασμα V και ένα καρφί. Στο τέλος υπάρχει καλό σημείο αλλαγής. *Από έκεί κάνουμε τραβέρσα δεξιά και φθάνουμε πολύ κοντά στα πρώτα πατήματα πού οδηγούν στη κορυφή. Περάσματα-}- IV και ένα V σε λεία σχεδόν καί αρνητική πλάκα, ένα καρφί. Βράχος λίγο σαθρός.
Στη συνέχεια καί έπειτα από αλλεπάλληλα περάσματα III, +, IV καί με ταχύ ρυθμό φεύγουμε και οί δύο μαζί για τη κορυφή κάνοντας αλλεπάλληλα περάσματα III, + III από την κατ' ευθείαν πλευρά της κορυφής.
spirouni.jpgΔΙΑΔΡΟΜΗ 5 ΒΔ ΠΛΑΓΙΑ
Προσέγγιση, στη ΒΔ Πλαγιά
Ακολουθούμε το μονοπάτι του κανονικού δρόμου πού ανεβαίνει δυτικά του Ξυλόσκαλου καί από τη φυσική αψίδα κατεβαίνουμε το χείμαρρο της Σαμαριάς και φτάνουμε στη ΒΔ πλαγιά.
Διαδρομή της Πλάκας των Κρί - Κρί
Παντούλας - Β. Γεωργιάδης - Α. Σπανούδης, 30 Ιουνίου 1966 850 μ., πολύ Δύσκολη, 16 ώ. καθαρής άναρρίχησης, ένα μπιβουάκ, 35 καρφιά. Οί δυσκολίες βρίσκονται συγκεντρωμένες στα πρώτα 400 μ. (IV - IV άνωτ.) στη συνέχεια III - IV

Διαδρομή του Αποχωρισμένου Σπηρουνιοΰ
Γ. Τσαμακίδης-θ. Ίγγλέσης, 31 Οκτωβρίου 1960, ένα μπιβουάκ, κάθοδος με ραπέλ. Αναρρίχηση πολύ δύσκολη κατ. όριο, 750 μ. περίπου
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 6
Αυτή ή διαδρομή ακολουθεί ένα αποχωρισμένο άπ' τη ΒΔ. ορθοπλαγιά σπηρούνι πού φαίνεται πολύ καλά άπ' το Ξυλόκασκαλο. "Υψος της διαδρομής 600 μ. μέχρι τα πλατώματα της κορυφής, από κει 250 μ. εύκολων βράχων. Πολύ Δύσκολη κατ.όριο. Βράχος καλός στο σύνολο.
Παίρνουμε από το Ξυλόσκαλο το δρόμο του διάσελου του Λινοσέλι μέχρι τη πηγή (χώροι διευθετημένοι για διανυκτέρευση).
Κατεβαίνουμε το Φαράγγι της Σαμαριάς μέχρι τη βάση του σπηρουνιού πού ξεχωρίζει από ένα μεγάλο πεύκο, πού βρίσκεται εκεί. Ξεκινάμε από την ακμή του σπηρουνιού πάνω από το πεύκο, περνάμε ένα μικρό αρνητικό V (μπορεί ν' αποφευχθεί αυτό το μήκος σχοινιού από δεξιά). Από τη κορυφή του πρώτου πύργου ί50 μ.) κατεβαίνουμε 5 μ. ΝΑ. Αρχίζουμε ν' ανεβαίνουμε το πύργο από μια αρκετά εύκολη

 
ζώνη επί 200 μ. Βρισκόμαστε πλησίον της κόψης πού κρασπεδώνει το σπηρούνι 200 μ. κάτω από τη κορυφή του. Υπερβαίνουμε αυτή τη μικρή ορθοπλαγιά αναρριχώμενοι πάνω σε μεγάλες γερές πλάκες IV και IV άνωτ., συνεχείς δυσκολίες επί 200 μ. για να φτάσουμε την ακμή του σπηρουνιού στη κορυφή. Δεν πρέπει ν' απομακρυνθεί κανείς άπ' την ακμή της κόψεως. Κατεβαίνουμε άπ' το σπηροΰνι μ' ένα ραπέλ 15 μ. Αρχίζουμε ν' ανεβαίνουμε το τελευταίο πύργο του σπηρουνιού 10 μ. δεξιά της κόψεως, επανερχόμαστε στη κόψι μ' ένα ανοδικό τραβερσάρισμα αριστερά. Ανεβαίνουμε επί της ακμής της κόψης IV άνωτ. και βγαίνουμε από πλάκες, V. Ή αναρρίχηση συνεχίζεται πάνω σε μικρούς τοίχους μέχρις ότου φθάσουμε κοντά στο κανονικό δρόμο. (5 ώ. καθαρής άναρρίχησης, μερικά καρφιά είναι απαραίτητα για την ασφάλεια) Είναι δυνατόν πιθανώς ν' ακολουθηθεί εξ ολοκλήρου ή κόψη του μεγάλου πύργου.
Δύο παραλλαγές της παραπάνω διαδρομής, και μόνο μέχρι το Αποχωρισμένο Σπηρούνι, ανοίχτηκαν στίς 10 Οκτωβρίου 1970. Συμπίπτουν περίπου αφ' ότου γίνει ή παρέκκλιση προς τα δεξιά καί μετά δύο σχοινιές, καί καταλήγουν στο αυτό σημείο.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 6α Δ. Κορρές - Χρ. Παπαδόπουλος (εναλλάξ επικεφαλής) 600 μ. Πολύ Δύσκολη κατ. όριο, 7 ώ. (Πληροφορίες και χάραξη Δ. Κορρές, Χ. Παπαδόπουλος).
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 6β Π. Καστρινάκης - Κατερίνα Γκέκα, 600 μ.. Δύσκολη, 7 ώ. (Πληροφ. καί χάραξη Κ. Γκέκα - Π. Καστρινάκης).
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 7 Δ. Λιάγκος - Όρ. Κωλέττης, 30 Οκτωβρίου 1960, 850 μ. Πολύ Δύσκολη.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 8 Β. Γεωργιάδης-Ι. Παντούλας, 27 Ιουνίου 1966, 300 μ. Μέτρια Δύσκολη, 3 ώρες Βράχος λίγο σαθρός -Μία παραλλαγή της διαδρομής 8 καί αριστερά της ανοίχτηκε στίς 13 Σεπτεμβρίου 1970 από τους: Π. Καστρινάκη - Γ. Γρηγοριάδη, 600 μ.. Μέτρια Δύσκολη (1 πέρασμα IV, αρνητική σεμινέ), 8 ώρες.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 9 Κ. Κασιμάτης-Όρ. Ίωαννίδης, 24 Απριλίου 1965, 600 μ. Δύσκολη.
- Μία παραλλαγή της παραπάνω διαδρομής και στα δεξιά της ανοίχτηκε από τους Δ. Λιάγκο - Ε. Ψωμά, στίς 6 Αυγούστου 1965.
- Μια παραλλαγή πού αρχίζει απ' τη διαδρομή 8 και καταλήγει στη διαδρομή 9 ανοίχτηκε άπ' το μοναχικό Ντ. Δελφό στίς 20 Ιουνίου 1970, 250 μ. Μέτρια Δύσκολη
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 10 'Ακολουθούμε το μονοπάτι του κανονικού δρόμου του Γκίγκιλου κάτω από τη φυσική αψίδα και μόλις μπορέσουμε κατεβαίνουμε ανάμεσα από βράχια και περνάμε τη κοίτη του χείμαρρου της Σαμαριάς για να βρεθούμε στη δεξιά όχθη. Τραβερσάρουμε ανατολικά προς τη κατεύθυνση ενός φαρδιού κουλουάρ από πλάκες. Αυτό το κουλουάρ ορίζεται δυτικά από μια σειρά βράχων πού κατεβαίνει από τη κορυφή καί ανατολικά από το πιο κάτω σπηρούνι στο κάτω μέρος του οποίου βρίσκονται μερικά μικρά δέντρα.
Ανεβαίνουμε αυτό το κουλουάρ τραβώντας ανατολικά (περνάει σχεδόν παντού) φθάνουμε στη κόψη. Μερικοί κάθετοι πύργοι μόνο ξεπερνάνε τη γενική κλίση πού είναι πολύ μικρή. Φθάνουμε έτσι στο μεγάλο πατάρι πού βρίσκεται στη βάσι της κάθετης σειράς βράχων πού κόβει ολόκληρη τη ΒΔ όρθοπλαγιά. Στο κατώτατο άκρο αύτού του παταριού βρίσκεται μια σπηλιά κάτω από μια μικρή αποκολλημένη απ' την όρθοπλαγιά κολόνα. Ανεβαίνουμε εύκολα αυτή τη κολόνα καί κατευθυνόμαστε πρώτα ανατολικά από ένα πλάγιο κεκλιμένο πέρασμα (περνάμε πάνω από μια βαθειά σπηλιά) καί στη συνέχεια προς την ακμή της Β. κόψεως του σπηρουνιού. Και πλάι πατάρι. (Βρισκόμαστε πάνω από ένα σχίσμα του ΒΔ σπηρουνιού και βλέπουμε κάτω μας ένα πολύ ενδιαφέροντα πύργο). 'Απ' αυτό το πατάρι ανεβαίνουμε από μια μικρή χαρακτηριστική κάθετη σεμινέ 6 μ. πού καταλήγει σε Υ, κάνουμε ένα βήμα αριστερά III (βράχος ασταθής από πάνω), 1 καρφί καί ανεβαίνουμε την πλάκα πού σχηματίζει το αριστερό πλευρό του Υ μέχρι ένα σαμάρι της κόψεως 15 μ. Σημείο αλλαγής (ΣΑ 1) στο σαμάρι.
 
Ανεβαίνουμε 1 μ. δεξιά της ακμής της κόψεως 1 καρφί IV, συναντάμε ένα αόριστο πλάτωμα της κόψεως και τραβερσάρουμε 4 μ. δεξιά (έκεϊ ένας βράχος σε ισορροπία καταλαμβάνει ένα πλάγιο πέρασμα), κατόπιν ολόισια από μια κάθετη εκτεθειμένη πλάκα, 2 καρφιά IV άνωτ., από ένα αόριστο πλάγιο πέρασμα πού παρεκκλίνει αριστερά συναντάμε τη κόψη της οποίας ανεβαίνουμε την ακμή μέχρι τη κορυφή του πύργου (εναέριο IV) 30 μ.
 
Από την ακμή της κόψης ή λίγο δεξιά περνάμε από το κατώτερο πύργο καί το σχίσμα πού ακολουθεί (Ι - II). Βρισκόμαστε στη κορυφή του κολλημένου σπηρουνιού στη ΒΔ ορθοπλαγιά του Γκίγκιλου. Ή ορθοπλαγιά αυτή σχηματίζεται από πλάκες με κλίση καί χωρίζεται σε δύο από μια μεγάλη κάθετη σειρά βράχων (θαμπορούσε κανείς να κατέβει απ' την ανατολική πλευρά του σχήματος και ν' ανέβεί τις πλάκες ανατολικά της σειράς βράχων). Ανεβαίνουμε ίσια επάνω. Η κατώτερη σειρά βράχων ξεπερνιέται εύκολα από ένα μικρό δίεδρο σε σχήμα ανοικτού βιβλίου +ΙΙΙ και στραμμένου δυτικά. Από κει φθάνουμε στη κορυφή από περάσματα πούδεν είναι χαρακτηριστικά Ι - II. Περνάμε κοντά από ένα χαρακτηριστικό πύργο σχισμένο από μια στενή σχισμή (φαίνεται από κάτω, μπορεί κανείς να τον αναρριχηθεί: ευχάριστο). Το υψομετρικό σημείο της κορυφής κείται ελαφρώς προς τα δυτικά. Η αναρρίχηση αυτή μπορεί να χαρακτηρισθεί σα λίγο Δύσκολη μ' ένα πέρασμα
 
Δύσκολο.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 11 Ισμήνη Βασιλόπουλου!-Ι. Βούτσικας - Π. Καστρινάκης (ένναλλάξ επικεφαλής) 14 Νοεμβρίου 1970, 400, μ., Λίγο Δύσκολη, (περάσματα II), 2 ώ. (Πληροφ. Ι. Βούτσικας