ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΧΑΡΤΕΣ--ΑΝΕΚΔΟΤΑ-ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

 

 

 ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Προσοχή στις πισίνες με χλώριο

Πρώτη καταχώρηση: Δευτέρα, 16 Μαΐου 2011, 22:14

Νέα ισπανική επιστημονική έρευνα με τη συμμετοχή και Έλληνα επιστήμονα δείχνει ότι η κολύμβηση σε πισίνες που περιέχουν χλώριο, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου.

Ερευνητές του Κέντρου Ερευνών στην Περιβαλλοντική Επιδημιολογία (CREAL) της Βαρκελώνης και του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Νοσοκομείου Ντελ Μαρ, υπό τον Έλληνα συν-διευθυντή του Κέντρου CREAL επιδημιολόγο Μανόλη Κογεβίνα, σε μελέτη που δημοσίευσαν στο αμερικανικό περιοδικό περιβαλλοντικής υγείας «Environmental Health Perspectives», σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, μελέτησαν σε μια ομάδα ατόμων που κολυμπούσαν σε κλειστές πισίνες, τις αλλαγές που υπήρξαν σε μια σειρά από δείκτες που δείχνουν μόνιμες γενετικές μεταλλάξεις.

Τοξικές για το DNA επιπτώσεις παρατηρήθηκαν σε 49 υγιή άτομα μετά από κολύμβηση μόλις 40 λεπτών σε μια κλειστή χλωριωμένη πισίνα, όπως ανακοίνωσε το CREAL.

Οι ερευνητές βρήκαν ενδείξεις για την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου σε υγιείς ανθρώπους, αλλά και για πιθανά αναπνευστικά προβλήματα από το χλώριο που χρησιμοποιείται ως μικροβιοκτόνο.

Ο Κογεβίνας, ο οποίος επίσης συνεργάζεται με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας της Αθήνας, δήλωσε πάντως ότι τα ευρήματα της έρευνας δεν πρέπει να αποθαρρύνουν τους ανθρώπους από το να κολυμπάνε σε πισίνες, καθώς, όπως είπε, «οι θετικές επιπτώσεις για την υγεία από την κολύμβηση μπορούν να αυξηθούν, αν μειωθούν τα επίπεδα αυτών των χημικών (στις πισίνες)».

«Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να σταματήσουμε την κολύμβηση, αλλά να ενθαρρύνουμε την μείωση των χημικών στις πισίνες», ανέφερε ο Κογεβίνας και πρόσθεσε ότι τα προβλήματα μειώνονται αν οι κολυμβητές κάνουν ντους πριν μπουν στην πισίνα, αν φορούν σκουφάκι και δεν ουρούν μέσα στο νερό.

Πηγή:greekradar

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ

ΚΟΡΥΦΗ ΑΦΕΝΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 2141 μ. 

ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ

                Άραγε, ο πολύς ο πολύς κόσμος ξέρει τη σημαίνει η λέξη κορυφή; Ή τον έχουν εκπαιδεύσει να γνωρίζει τις πεδιάδες και τις λίμνες με τα λιμνάζοντα ύδατα; Η απάντηση είναι ότι, μετά από έρευνες πολλών ετών,  βρέθηκε ένα 90% του κόσμου να μην έχει γνωστική κατανόηση της λέξης, γιατί ήταν με κομμένα φτερά και τσαλακωμένα όνειρα μέσα σε ένα ανθρωποφάγο περιβάλλον. Ένα 10% όμως έπιασε τη λέξη την έκανε κτήμα του και μετά έβαλε στόχο για την κατάκτησή της. Όχι μόνο μια φορά , όχι μόνο μια κορυφή, αλλά πολλές. Ήταν εύκολο; Όχι βέβαια. Είχαν την ευκαιρία . Βεβαίως. Είχαν την επιλογή; Βεβαίως. Ακριβώς όπως και η άλλη κατηγορία.

 Όμως , όπως τον δρόμο της αρετής και τον δρόμο της κακίας , έτσι και εδώ.

Το 90% επέλεξαν να ακολουθήσουν τον δρόμο της κακίας , όπου είναι στρωμένος με ροδοπέταλα στην αρχή , είναι ίσιος και όμορφος , χωρίς λακκούβες και δυσκολίες. Μετά από λίγο όταν  αρχίζουν οι δυσκολίες , εντελώς απροετοίμαστοι και χωρίς να έχουν εξασκηθεί στην εξολόθρευση προβλημάτων και καταστάσεων , οδηγούνται σε ένα φαύλο κύκλο απαίδευτων και κενών ανθρώπων . Ανθρώπων χωρίς όνειρα, στόχους , κάτω του μετρίου , σε μια μόνιμη κατάσταση κρίσης , όχι μόνο οικονομικής αλλά και χρονικής. Ανθρώπων που άγονται και φέρονται από τους επιτήδειους πολιτικούς εξολοθρευτές των συνειδήσεων και που τους χρησιμοποιούν όταν τους έχουν ανάγκη. Όταν πλέον τους έχουν εντελώς ροφήξει το αίμα, τους πετούν στο ΔΝΤ για να τους αποτελειώσει με τα κοφτερά και λαίμαργα σαγόνια του.

Το 10% επέλεξαν το δρόμο της αρετής . Πολύ δύσκολη και επίπονη απόφαση . Απόφαση που σε βγάζει από το κουτί σου , από τη βολή σου , σε κάνει να αναπτύσσεις επιπλέον εγκεφαλικές αλλά και σωματικές δυνάμεις και δεξιότητες , μέσα από τις μεγάλες λακκούβες , τις στροφές, τις ανηφόρες , τα επικίνδυνα σαρκοφάγα ζώα , τους σφετεριστές τις κάθε εξουσίας. Αν καταφέρεις και γλυτώσεις από όλες αυτές τις προκλήσεις , γίνεσαι πιο δυνατός και η ζωή σου επιφυλάσσει μια ανταμοιβή. Ο δρόμος της αρετής μετά από τις δύσκολες περιόδους των προκλήσεων , έχει μια ατέλειωτη ευθεία .Μια ευθεία με εξωτικά μέρη , με αιθέριες υπάρξεις , με γαλάζιες θάλασσες και ουρανούς, με παραδεισένιες ανέσεις .

Έχουμε την επιλογή. Έχουμε την δύναμη της επιλογής . Κανείς μα κανείς δεν είναι πιο υπεύθυνος από εσένα για την ζωή σου όσο εσύ και οι επιλογές σου. Οι επιλογές του χθες είναι αυτό που ζεις σήμερα και οι επιλογές του σήμερα είναι αυτό που θα ζήσεις αύριο.

Τώρα να μου πεις τι σχέση έχουν όλα αυτά με την κορυφή του Αφέντη!!

Έχουν και παραέχουν . Η ανακοίνωση έγραφε . Ορειβατική δραστηριότητα του Ορειβατικού συλλόγου Αγ. Νικολάου ΒΙΟΚΙΝΗΣΗ στο Σελάκανο και στην κορυφή Αφέντη 2141 μ. Δήλωσαν συμμετοχή 10. Ακύρωσαν 9. Δικαιολογίες; Είδαν στον καιρό ότι θα βρέξει. Η γάτα τους περιμένει να γεννήσει. Ένοιωσαν ένα ποναλάκι στη μέση. Κάτι τους έτυχε ξαφνικά. Έμειναν από βενζίνη. Δεν μπορείς να φανταστείς τι και τι έχω ακούσει από ανθρώπους που δεν έχουν δεσμευτεί στις αποφάσεις που παίρνουν και το κυριότερο εκθέτουν τον εαυτόν τους σε δημόσια κριτική . Η αποστολή ξεκίνησε με δύο . Τον Κώστα και τον γράφοντα. Την επόμενη το πρωί θα έμπαινε στην ομάδα μας άλλος ένας, ο οποίος μάλιστα  έχει φιλοσοφική σχέση με την αρχαία κουλτούρα. Το Σάββατο λοιπόν , μετά από ένα άχαρο ταξίδι με το αυτοκίνητο φτάσαμε στον προορισμό μας. Η πλατεία του οικισμού Σελάκανο άδεια . Παρκάραμε το αυτοκίνητο και ετοιμάσαμε τα σακίδιά μας. Το δικό μου θα ήταν περί τα 18 κιλά. Έχω σαν αρχή , στο βουνό καλλίτερα να έχεις πράγματα απαραίτητα και ας μη σου χρειαστούν , παρά να τα χρειαστείς και να μην τα έχεις . Φορτωθήκαμε στην πλάτη τα σακίδια και με πορεία μέσα από το Ε4 ορειβατικό μονοπάτι , μπήκαμε σταδιακά στην καρδία του δάσους. Κοιτάζαμε γύρω μας καθώς ανηφορίζαμε και τα συναισθήματα  αντιπαλεύανε μέσα μας. Ευχάριστα,  από την ομορφιά της φύσης , με τα πουλάκια να χαϊδεύουν τα περήφανα αυτιά μας, με τις βελούδινες δροσερές φωνούλες τους και το πράσινο ψυχοχαλαρωτικό    πευκόφυτο φυσικό χαλί , τα μεταλλικά τρεχούμενα νερά που κατά διαστήματα συναντούσαμε κάτω από πήγες με σχηματισμό μικρού χαριτωμένου ρυακιού, που την περίοδο αυτή με τα πολλά νερά , δεν ήταν δυνατόν να μας παίζουν το κρυφτούλι του καλοκαιριού.

Ήμασταν σε συνεχόμενη ανηφορική πορεία με στόχο την πηγή πολύ νερό στην καρδιά του δάσους . Προσπεράσαμε μέλισσες, που κάποιοι αδίσταχτοι μελισσοκόμοι παραβαίνοντας του κανόνες και με τις ανοχές του ανίσχυρου δασαρχείου, είχαν τοποθετήσει σχεδόν μέσα στον δασικό δρόμο. Περάσαμε τον πόρο της μέλισσας με τους μελισσόκηπους στα διάφορα δύσβατα σημεία των βράχων εκατέρωθεν. Στην συνάντησή μας με το ποτάμι, που έφερνε ακούραστα το νερό των πηγών, νοιώσαμε την καρδιά μας να αγαλλιάζει, από την θεϊκή  ομορφιά της φύσης . Η πινακίδα πολύ νερό μας έδειχνε την πορεία μας προς τον στόχο. Ακριβώς πάνω από την πινακίδα , μερικά πεύκα με 10αδες χρόνια στον κορμό τους , φιλοξενούσαν είτε με την θέλησή τους είτε χωρίς τα ημιπαράσιτα Ιξός με τους λευκούς μαργαριταρένιους καρπούς .

Η πορεία πάνω στα ελαστικά στρώματα των σάπιων και ξηρών πευκοβελόνων,  ήταν μια βαμβακερή αίσθηση απαλότητας, κάτω από τον παχύ ίσκιο των γιγάντιων πεύκων , που το σούρουπο τον έκανε να φαίνεται ακόμα πιο παχύς και σε ορισμένα σημεία ελαφρά σκοτεινός.

Ο τραγουδιστός ήχος από τους μικρούς καταρράκτες του ποταμού, που έρεε παράλληλα με την ανοδική πορεία μας , έδινε ένα ευχάριστο και ξεκούραστο ρυθμό στο βαρυφορτωμένο ταλαίπωρο κορμί μας.

Το μονοπάτι με τις  πευκοβελόνες , μόνο από έμπειρο στα βουνά μάτι ,μπορούσε να γίνει αντιληπτό, καθόσον οι καιρικές συνθήκες και το βελονοπάπλωμα ,  το καθιστούσαν ανύπαρκτο.

Σε λίγο φτάνοντας στις πηγές Πολύ Νερό , ο υδάτινος απαλός βρυχηθμός  , από μεγάλη ποσότητα νερού έφτανε στα αυτιά μας.

Στην κύρια πηγή πήραμε μια ανάσα και κατηφορίσαμε προς το βάθος του φαραγγιού όπου κυλούσε το ποτάμι . Δίπλα από το ποτάμι και από άλλες πηγές τις απέναντι πλαγιάς υπήρχε ένα πλάτωμα που πολλές άλλες φορές το είχα χρησιμοποιήσει για κατασκήνωση. Όμως τώρα με τα πολλά νερά είχαν κατέβει χώματα και το είχαν ελαφρώς χαλάσει.

Με εργαλεία δυο μεγάλες φλούδες από πεύκο ισιώσαμε το χώμα και απλώσαμε επάνω φύλλα από πλατάνια δημιουργώντας ένα απαλό υπόστρωμα.

Η διαδικασία του στησίματος της σκηνής κράτησε 20 λεπτά περίπου. Αφού τακτοποιήσαμε τα σακίδια στον χώρο υποδοχής της σκηνής ανάψαμε φωτιά χρησιμοποιώντας φύλα μικρά κλαδάκια και χαρτί. Μετά ,ενισχύσαμε την δύναμη και την διάρκειά της , με κομμένους κορμούς από την ίδια την φύση, παρμένους μέσα από το ποτάμι που ήταν στα δυο μέτρα από εμάς.

Ήταν τόσο ονειρικό το σκηνικό που ενώ πεινούσαμε δεν λέγαμε να ετοιμάσουμε το φαγητό μας. Το ποτάμι να τραγουδάει δίπλα μας , η πηγή με τον δικό της τον ήχο απέναντί μας, ανάμεσα σε δύο πλαγιές που σχημάτιζαν το φαράγγι, τα πεύκα , τα πλατάνια και οι πρίνοι ακριβώς από πάνω μας, τα αστέρια και το μισοφέγγαρο στο βάθος του σύμπαντος  πάνω από τα κεφάλια μας και ολοκληρώνοντας την ονειρική μελωδία, η φωτιά μπροστά από την σκηνή μας , έγραψε ένα ανεπανάληπτο σκηνικό μέσα στην μνήμη μας.

Το πρωί μας ξύπνησαν οι συγχορδίες από τα γαρδέλια και τα αηδόνια. Ενισχύσαμε την φωτιά που στη διάρκεια της νύχτας είχε σχεδόν σβήσει και ψήσαμε το τσάι μας σε μια μεγάλη καραβάνα.

Το μήνυμα που πήραμε από τον άλλο ορειβάτη που θα ερχόταν μαζί μας το πρωί ήταν αρνητικό και έτσι αφού τοποθετήσαμε μέσα στην σκηνή τα διάφορα υλικά και τα μεγάλα σακίδια , πήραμε τα απαραίτητα για την κορυφή εφόδια και ξεκινήσαμε την πορεία.

Από τα 1250 μ. υψόμετρο , περνώντας μέσα από συστάδες με  γέρικους υπεραιωνόβιους πρίνους ,  μονοπάτι σχεδόν ανύπαρκτο με πέτρες και κλαδιά, φτάσαμε στα 1440 μ. σε ένα μεγάλο πλάτωμα με κάμποσους γηγαντιώδεις πρίνους και σε μία άκρη προς το φαράγγι , ένα ερειπωμένο μυτάτο που φαντάζομαι στις καλές εποχές θα έσφυζε από ζωή και η μυρωδιά από τα γαλακτοκομικά προϊόντα θα ήταν διάχυτη παντού γύρω. 

Από το σημείο αυτό και πάνω αρχίζει ο Γολγοθάς τη ημέρας. Μετά την μικρή πηγή η κλίση του εδάφους αρχίζει να γίνεται τέτοια που σαν να ανεβαίνεις σκάλα με ατέλειωτα σαθρά σκαλοπάτια. Η θέα μιας μικρής μάντρας κάποιου βοσκού του παρελθόντος , κάτω από την στέγη ενός πελώριο πολύχρωμου βράχου , μας τράβηξε την προσοχή. Κατευθυνθήκαμε εκεί. Υπήρχαν ακόμη σχεδόν απείραχτα τα πέτρινα , κρεβάτια του βοσκού , όπου έβαζε μαλακούς και ελαστικούς μικρούς θάμνους για τους ελεύθερους ξάστερους ύπνους του. Προσπάθησα να φανταστώ τον εαυτό μου να ζει κάποιες στιγμές της ζωής του βοσκού εκείνου αλλά ήταν οι εικόνες αντικρουόμενες .

Στην δεξιά άκρη του μεγάλου βράχου υπήρχε ένα πέρασμα προς τα πάνω , από όπου και προχωρήσαμε προς το απότομο λούκι με σχεδόν παγωμένο χιόνι, που υψωνόταν πάνω από τα κεφάλια μας. Το υψόμετρο εδώ ήταν ήδη στα 1700 μ.

Ένα μικρό ρυάκι μας υπενθύμιζε με την παρουσία του ότι υπάρχει νερό το οποίο προερχόταν από τα χιόνια που έλιωναν . Ξαφνικά βλέπουμε άλλο ένα ρυάκι που σχεδόν έρεε κάθετα στο άλλο. Εδώ ήταν στα 1770 μ. Με παραξένεψε γιατί από εκεί που ερχόταν το νερό δεν υπήρχαν χιόνια. Το ακολουθήσαμε και ανακαλύψαμε μια καινούργια πηγή. Μια πηγή, που κάθε φορά που ανέβαινα στην κορυφή καλοκαίρι και περνούσα από το συγκεκριμένο μέρος, δεν μπορούσα να ανακαλύψω, παρά το ότι υπήρχε στον χάρτη. Ο λόγος ήταν ότι, το καλοκαίρι ναι μεν έχει νερό, αλλά δεν είναι η ποσότητα τέτοια, ώστε να μπορεί κανείς να ακούσει την ροή του νερού και έτσι το νερό χάνεται πίσω από ένα βράχο χωρίς κανείς να μπορεί να το αντιληφθεί .

Αφήνοντας την πηγή, ακουμπούσαμε την  άκρη του παγετώνα, που ήταν σφηνωμένος μέσα στο λούκι και δάκρυζε κάτω από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος ,σχηματίζοντας μικρές και μετά μεγάλες ποσότητες  νερού στο ρυάκι. Σχεδόν σκαρφαλώναμε στα βράχια που ήταν δεξιά από το λούκι . Δεν μπήκαμε καθόλου μέσα στο μισοπαγωμένο χιόνι, για το φόβο μήπως γλιστρήσουμε και λόγο της απότομης κλίσης, να μας πετούσε πάνω σε κάποιο βράχο, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ήταν πολύ κουραστικό το ανέβασμα . Μερικές φορές, δυσκολευόμασταν να βρούμε και μέρος πάνω σε βράχο, για να πατήσουμε και σκάβαμε με το ένα μας πόδι επάνω στο χιόνι, κάποια πατήματα και με το άλλο πατάγαμε βράχο με πολύ προσοχή. Μέτρο το μέτρο καταβροχθίζαμε την απόσταση που μας χώριζε από την κορυφή. Μερικές φορές σταματάγαμε ,παίρναμε μια βαθειά ανάσα και προχωρούσαμε . Πάντα το βλέμμα μας ήταν ψηλά.. Όσο και αν μερικές φορές μας πέρασε η ιδέα να γυρίσουμε πίσω , την πνίγαμε μέσα μας και σκεφτόμασταν την αγαλλίαση που θα νοιώθαμε όταν πατούσαμε την κορυφή. Έτσι βήμα , βήμα κερδίζαμε ύψος  , μέχρι που τελείωσε επιτέλους το δύσκολο και επικίνδυνο λούκι και έδωσε την θέση του σε ένα  ανηφορικό μεν αλλά πλατύ και ευχάριστο να το περπατάς λευκό χαλί.

Όταν κάποιος περπατάει επάνω σε χιόνι που δεν είναι εντελώς παγωμένο, αλλά σου επιτρέπει να πατάς και να βουλιάζεις μέχρι 5-10 cm ,είναι μια ευχάριστη και παιγνιδιάρικη απόλαυση. Από την άλλη επειδή δεν έχεις τις ανωμαλίες του εδάφους, με πέτρες, θάμνους και λακκούβες , είναι πιο εύκολα προσβάσιμο και έχεις μια πιο γρήγορη πορεία.

Ήμασταν ήδη στα 1980. Η κορυφή ήταν από πάνω μας . Το εκκλησάκι του Αφέντη Χριστού φαινόταν . Η κορυφή ήταν στα 1141 μ. Λίγο ακόμη . Το χιόνι γύρω μας απλωνόταν αρχοντικά σαν λιβάδι σπαρμένων λευκών λουλουδιών. Η ολική αντανάκλαση του φωτός μας ανέβαζε την θερμοκρασία, σε σημείο που –σαν πιο τολμηρός- αφαίρεσα τα ρούχα στο επάνω μέρος του σώματος και έβαλα αντηλιακό για να μη μας κοκκινίσει ο ήλιος και για 2-3 λεπτά ξάπλωσα πάνω στο χιόνι κάνοντας χιονοηλιοθεραπεία. Ήταν κάτι το διαφορετικό , κάτι που δεν το κάνεις κάθε μέρα . Ήταν μια πρόκληση στη σκέψη μου αλλά και στο σώμα μου. Ο Κώστας κάθε φορά που έβλεπε κάτι παράξενο το αποθανάτιζε με την φωτογραφική του μηχανή. Για εκείνον ήταν  η δεύτερη φορά που έκανε δραστηριότητα με χιόνια και ήταν πολύ συγκινημένος από την λευκή ομορφιά της φύσης.

Με μια τελευταία προσπάθεια , σε βραχώδες περιβάλλον, το οποίο διαδεχόταν τα λιβάδια του χιονιού, περνώντας μέσα από πετρόκτιστα λαγούμια – αρχιτεκτονικά υπολείμματα προσκυνητών της εορτής του Αφέντη Χριστού-πατήσαμε την κορυφή.

Η κατάκτηση του στόχου ήταν μια εσωτερική αυτοπραγμάτωση και ενίσχυση της αυτοπεποίθησης . Το να βλέπεις τον κόσμο από ψηλά σε κάνει να νοιώθεις σαν δημιουργός. Η μικρή εκκλησούλα  του Αφέντη Χριστού κειτόταν σε μια μόνιμη αιθέρια γήινη τοποθεσία. Κτυπήσαμε την καμπάνα που κρεμόταν στο εξωτερικό, μερικές φορές, για να δηλώσουμε την παρουσία μας και να ξυπνήσουμε τα πνεύματα. Κάποια σύννεφα περικύκλωναν την κορυφή σαν βαμβακερά υγρά χάδια. Ο καιρός άνοιγε και έκλεινε αλλά σε γενικές γραμμές ήταν άπνοια και ηλιοφάνεια. Χάρμα οφθαλμού.

Εναποθέτω το σακίδιό μου τελικά στην πόρτα της εκκλησούλας κοντά , την ίδια στιγμή που ο Κώστας προσπαθούσε να διακρίνει το χωριό του στο βάθος, δια μέσου της συνεφοπαρέλασης. Η πόρτα κλειστή αλλά όχι κλειδωμένη. Την σπρώχνω και μια έκπληξη με περίμενε. Ένας όγκος χιονιού πάνω από μισό κυβικό ήταν πίσω από την πόρτα και μέσα στο εκκλησάκι. Ερωτηματικό για το πώς μπήκε μέσα το χιόνι. Συζητήσαμε με τον Κώστα, που κατέφθασε αμέσως μετά από πρόσκλησή μου, για να δει κάτι περίεργο. Το συμπέρασμα που βγάλαμε ήταν ότι , σε ισχυρή χιονοθύελλα και με δυνατό νοτιά η πόρτα άνοιγε από την πίεση του αέρα και το χιόνι σχεδόν σε οριζόντια τροχιά έμπαινε μέσα στο εκκλησάκι. Μπαίνοντας  μέσα,  ένα  ανεξήγητο ρίγος κυριεύει το σώμα σου, περικυκλωμένος από τις ξεθωριασμένες και γεμάτες υγρασία εικόνες. Η μυρωδιά του χρησιμοποιημένου κεριού, που στοιβαγμένο, σε κάποιους μικρούς σάκους στην γωνία, περίμενε κάποιο θεοσεβούμενο αχθοφόρο να το κατεβάσει στον πολιτισμό, ανακατεμένη με την διάχυτη μούχλα,  σε έκανε να νοιώθεις ότι είσαι σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον.

Το βιβλίο των ορειβατών, προστατευμένο μέσα σε μια ανοξείδωτη θήκη, μας τράβηξε την προσοχή. Το ανοίξαμε και  αφήσαμε να ανασάνει λίγο στο καθαρό οξυγόνο της κορυφής . Η υγρασία του περιβάλλοντος χώρου, είχε εισχωρήσει μέσα και είχε αρχίσει να μουχλιάζει. Αφήσαμε να περάσει λίγο ώρα και μετά βάλαμε την δική μας εκδοχή και υπογραφή , δηλώνοντας την παρουσία μας στην κορυφή.

Η  κατάκτηση μιας ακόμα κορυφής, μας γέμισε τις μπαταρίες της γήινης υπόστασή μας και μας έδινε δύναμη και ενέργεια για κατάκτηση άλλων κορυφών , ίσως δυσκολότερων . Ο χρόνος  της επίτευξης του στόχου δεν μας εμπόδισε. Ούτε η απότομες κλίσεις στο δυσπρόσιτο λούκι . Ο στόχος ήταν η κορυφή. Μια ακόμα Ιθάκη. Οι προκλήσεις  της διαδρομής για την Ιθάκη μας έκαναν πιο σοφούς. Πιο πλούσιους σε γνώσεις. Πιο ισχυρούς χαραχτήρες.

Η κατάκτηση μιας ακόμα κορυφής έχει συμβολικό χαραχτήρα στις ζωές μας. Όλοι μας αντιμετωπίζουμε προκλήσεις και τοποθετούμε κορυφές-στόχους. Μένουμε όμως εστιασμένοι στην επίτευξή τους ή τα παρατάμε; Έχει καταγραφεί ότι το 90% των ανθρώπων τα παρατάει. Όμως εσύ που θέλεις να ανήκεις , στο 90 ή στο 10; Έχεις, όπως όλοι μας άλλωστε, το καταπληκτικότερο όπλο που μας χάρισε ο δημιουργός. Το όπλο της επιλογής. Οι επιλογές του παρελθόντος είναι αυτό που βιώνουμε σήμερα και οι επιλογές του σήμερα είναι αυτό που θα ζήσουμε αύριο. Ας βγάλουμε λοιπόν, αυτό το δυνατό όπλο από το μπαούλο, να το ξεσκονίσουμε , να το γυαλίσουμε και να το βάλουμε να δουλέψει για μας.

Γιώργος Αλέξης ΤΗΛ.  69444382074-2841024150

27-4-2011

If you be bored the work , you find other motives in order to you feel good!

And who does not be bored the work that it makes.Lets we are sincere, if it were in our hand, we would not go work… never! Except and if you inherited the millions of your grandfather. Because this seldom becomes, then you are also you a/one from us that owe to present itself daily in their work.Because of this, has big importance you select a profession that you love. If, however, you feel… half for your work and your alone motive they are the money… then it is time to read the following article and to discover a pile other motives that they will make you raise the morning in order to you go to your work. 1.Think about your future. Knowing where you want to reach also how you want to be in 2, 3 or 5 years, your daily work can become much more bearable. Have something positive you wait for? 2.Dont you bring also atmosphere of work in the house. Specifically if you are in relation, wedded or with children, you attend to maintain the misery of your work in the house. This does not enjoy him no one! 3.Make in step with the work this you love. If you are enough lucky so that you know what makes you happy, you make. Do not neglect to dedicate in the hobbies or in other beloved your activities at least one hour the week. 4.Dont you leave the work to overwhelm to you. If you consider that your work is carpets, you do not begin to make thoughts that you it does not deserve something better. Do not leave this misery to overwhelm to you. Remember that your profession is simply the means in order to you achieve a aim and also that one day will be given to you the occasion to do something better. 5.Make dreams. Make a plan in your brain with all what you want from your work. So, when at last you leave from the work that makes you miserable, not you lead again to a work that you do not love.

Αν βαριέστε τη δουλειά σας βρείτε άλλα κίνητρα για να αισθάνεστε καλά!

Και ποιος δεν βαριέται την δουλειά που κάνει. Ας είμαστε ειλικρινείς, αν ήταν στο χέρι μας, δεν θα πηγαίναμε δουλειά...ποτέ! Εκτός κι αν κληρονομήσατε τα εκατομμύρια του παππού σας.

Επειδή αυτό σπάνια γίνεται, τότε είστε κι εσείς ένας/μία από μας που οφείλουν να παρουσιάζονται καθημερινά στην εργασία τους. Γι’ αυτό και έχει μεγάλη σημασία να επιλέξετε ένα επάγγελμα που αγαπάτε. Αν, όμως, αισθάνεστε...μίσος για την εργασία σας και το μόνο σας κίνητρο είναι τα λεφτά...τότε είναι καιρός να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο και να ανακαλύψετε ένα σωρό άλλα κίνητρα που θα σας κάνουν να σηκώνεστε το πρωί για να πάτε στη δουλειά σας.

1.Σκεφτείτε το μέλλον σας. Γνωρίζοντας πού θέλετε να φτάσετε και πώς θέλετε να είστε σε 2, 3 ή 5 χρόνια, η καθημερινή σας εργασία μπορεί να γίνει πολύ πιο ανεκτή. Έχετε κάτι θετικό να περιμένετε;

2.Μην φέρνετε την ατμόσφαιρα της δουλειάς και στο σπίτι. Ειδικά αν είστε σε σχέση, παντρεμένοι ή με παιδιά, φροντίστε να μην διατηρείτε τη μιζέρια της εργασίας σας στο σπίτι. Αυτό δεν το απολαμβάνει κανείς!

3.Κάντε παράλληλα με τη δουλειά αυτό αγαπάτε. Αν είστε αρκετά τυχεροί ώστε να ξέρετε τι σας κάνει ευτυχισμένους, κάντε το. Μην αμελείτε να αφιερώνετε στα χόμπι ή σε άλλες αγαπημένες σας δραστηριότητες τουλάχιστον μία ώρα την εβδομάδα.

4.Μην αφήσετε τη δουλειά να σας καταβάλει. Αν θεωρείτε ότι η δουλειά σας είναι χάλια, μην αρχίσετε να κάνετε σκέψεις ότι δεν σας αξίζει κάτι καλύτερο. Μην αφήσετε τη μιζέρια αυτή να σας καταβάλει. Θυμηθείτε ότι το επάγγελμά σας είναι απλώς το μέσο για να πετύχετε ένα σκοπό κι επίσης ότι μια μέρα θα σας δοθεί η ευκαιρία να κάνετε κάτι καλύτερο.

5.Κάντε όνειρα. Κάντε ένα πλάνο στο μυαλό σας με όλα αυτά που θέλετε από την εργασία σας. Έτσι ώστε, όταν επιτέλους φύγετε από τη δουλειά που σας κάνει δυστυχείς, να μην καταλήξετε πάλι σε μια δουλειά που δεν αγαπάτε.

 

ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ Το πρωί βρέθηκα στην Εμπορική τράπεζα για την κατάθεση των μισθών δύο υπαλλήλων μου και αφού τελείωσα και πήγα να φύγω, με φωνάζει ο υπεύθυνος καταθέσεων και παρουσία άλλων δύο άρχισε να μου λέει...για μια ενημέρωση που πρέπει να μου γίνει όσον αφορά τους νέους όρους που θα διέπουν την διαχείριση των καταθέσεων των πελατών όλων των τραπεζών. Όταν είπα ότι θα ήθελα να τους διαβάσω και εάν έχω χρόνο να υπογράψω, μου είπε ότι είτε τους αποδεχθώ είτε όχι θα μπουν σε ισχύ πολύ σύντομα. Πριν προλάβω να συνέλθω από αυτά που άκουσα, άρχισε να μου λέει τα εξής: - Ξέρετε, θα πρέπει η πληρωμή μισθοδοσίας να γίνεται πλέον μέσω τράπεζας. - Ναι, το ξέρω. Οι δύο υπάλληλοί μου έχουν λογαριασμούς και πηγαίνω και τους τα καταθέτω στον λογαριασμό τους. Τον άλλο τον πληρώνω με μετρητά. - Όχι. Δεν πρέπει να γίνεται έτσι. Πρέπει τα χρήματα που αφορούν πληρωμή μισθοδοσίας, να βρίσκονται σε μία τράπεζα και από εκεί με εντολή δική σας να πληρώνονται οι υπάλληλοί σας. - Μα σπάνια χρησιμοποιώ το λογαριασμό μου. Τα έσοδά μου είναι σχεδόν μία η άλλη με τα έξοδά μου, οπότε δεν υπάρχει λόγος να τρέχω συνεχώς στις τράπεζες. Έχω μικρή επιχείρηση με τρεις υπαλλήλους και τον έναν μάλιστα τον πληρώνω κατευθείαν. - Δεν έχει σημασία. Πρέπει τα λεφτά που του δίνετε να τα καταθέτετε στην τράπεζά μας σε λογαριασμό σας, να εκδίδετε μία εντολή με το ποσό που πληρώνεται ο υπάλληλος, να την στέλνεται σε εμάς και κατόπιν να βάζουμε το ποσόν στο λογαριασμό του υπαλλήλου που θα μας έχετε δώσει. - Μα τι μου λέτε; Τι είναι αυτά τα πράγματα; Για να πληρώσω δηλαδή τον υπάλληλό μου πρέπει να βάλω εσάς μεσάζοντα; - Πρέπει όλα να ελέγχονται. Πρέπει πλέον να σταματήσει το μαύρο χρήμα. - Ποιο μαύρο χρήμα; Μαύρο χρήμα είναι ο μισθός του υπαλλήλου μου που του έχω κάνει τις κρατήσεις για το ΙΚΑ, την παρακράτηση και απόδοση του ΦΜΥ και κάθε χρόνο δηλώνω τα πάντα στην εφορία; - Εσείς μπορεί να το κάνετε έτσι, οι άλλοι όμως; - Δηλαδή για να καταλάβω, όλοι οι Έλληνες ξαφνικά απόκτησαν μία στάμπα που λέει «ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ»; Όλοι μας καλούμαστε να αποδείξουμε στις τράπεζες ότι δεν είμαστε απατεώνες καταθέτοντας τα χρήματα των υπαλλήλων μας σε εσάς; Γιατί δηλαδή να παίρνετε εσείς χρήματα που δεν θα βλέπατε ποτέ; - Είπαμε, για να είναι όλα τακτοποιημένα πρέπει όλα να περνούν από την τράπεζα. Εάν δεν το κάνετε θα έχετε πρόστιμο! - Γιατί; Ποιος ο λόγος; Δηλαδή η τράπεζα ανέλαβε καθήκοντα ελεγκτού του υπουργείου οικονομικών; Και γιατί τα χρήματά μου θα πρέπει να έρχονται σε σας; - Εσείς γιατί δεν το θέλετε; (Ήταν σαν να μου έλεγε ότι δεν το θέλω γιατί είμαι απατεώνας και θέλω να κρύψω κάτι)! - Γιατί μου μιλάτε με αυτό τον τόνο; Δηλαδή ξαφνικά για εσάς έγινα απατεώνας; - Όχι, όχι. Απλά εφόσον είστε νομοταγής τι έχετε να φοβηθείτε; - Από εσάς και το σκεπτικό σας πολλά! Δηλαδή τα χρήματα των εργοδοτών προς τους μισθωτούς, θα πρέπει να βρίσκονται όλα σε εσάς, σωστά; Και για να τα πάρει ο μισθωτός θα πρέπει να έχει και την κάρτα του πολίτη, σωστά; - Ε βέβαια. Αυτό θα μπει πολύ σύντομα σε ισχύ. - Και εάν ο μισθωτός δεν θέλει να πάρει την κάρτα; - Γιατί να μην θέλει να την πάρει; Τι είναι; Φακελωμένος στην αστυνομία ή καταζητούμενος; - Δηλαδή εάν κάποιος αρνηθεί να πάρει την κάρτα, κατευθείαν εντάσσεται στα ύποπτα στοιχεία;;!! - Μα γιατί άλλο να μην την θέλει; Με την κάρτα του πολίτη όλα μπαίνουν σε τάξη. Θα μπορεί να έχει αφορολόγητο αφού όλες οι αποδείξεις θα καταγράφονται αυτόματα στην εφορία και δεν θα έχει ο φορολογούμενος όλο εκείνο το φόρτο καταγραφής τους. Για σκεφτείτε τους μεγάλους ανθρώπους πόσο θα διευκολυνθούν! - Δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι γίνεται επειδή σκέφτηκαν και πόνεσαν τους ηλικιωμένους!!! - Και όχι μόνον αυτό. Σκέφτεστε ότι μέσα σε μία οικογένεια χωρίς την ατομική κάρτα, θα ανταλλάζουν αποδείξεις μέχρι να τακτοποιηθεί το αφορολόγητο όλων των μελών; - Δηλαδή; - Είδατε που δεν τα έχετε σκεφτεί όλα; Δηλαδή, εάν ο σύζυγος είχε μαζέψει τις απαιτούμενες αποδείξεις, το πλεόνασμα θα το έδινε στην σύζυγο. Οπότε άδικα η σύζυγος θα αποκτούσε αφορολόγητο. Ενώ με την κάρτα η απόδειξη από την εκάστοτε αγορά αφορά τον κάτοχο και μόνο! - Και το βρίσκεται αυτό άδικο; Μία οικογένεια είναι. Οικογενειακό εισόδημα δηλώνουν. Οι αγορές γίνονται για το σπιτικό τους, για τα παιδιά τους. Μα τι μου λέτε τώρα; Και τα θεωρείται και δίκαια; Όσο περνάει από το χέρι μου δεν θα βγάλω ούτε κάρτα, ούτε και θα πληρώνω μέσω τράπεζας τον υπάλληλό μου. - Να δούμε τότε πως θα δικαιολογεί τα χρήματά του!! Διότι όταν θα ισχύσουν οι νόμοι αυτοί, δεν θα μπορεί να εμφανίσει κάποιος χρήματα που δεν έχουν περάσει από τράπεζα. Θα χτυπάει σε κάθε αγορά που θα ξεπερνάει το ποσόν που έκανε ανάληψη!!!!!!!!! Ξαφνικά αισθάνθηκα ένα πνίξιμο.  Κατάλαβα ότι θα πάθαινα εγκεφαλικό.  Σηκώθηκα βιαστικά κι έφυγα μην αντέχοντας να ακούω άλλο.  Ήθελα αέρα, πνιγόμουν. Βγήκα έξω και όλοι μου φαινόντουσαν εχθροί. Ήθελα να βάλω τα κλάματα.  Με έπνιγε το αόρατο χέρι του Μεγάλου Αδελφού.  Αισθανόμουν τόσο δούλος και τόσο υποταγής όσο δεν είχα αισθανθεί έτσι σε όλα μου τα χρόνια. Καταλάβαινα ότι ο έλεγχος επάνω μου σε λίγο καιρό θα είναι καθολικός.  Θα είμαι δούλος.  Δεν θα έχω αξιοπρέπεια σαν άνθρωπος, σαν οικογενειάρχης, σαν αυτοδύναμος μικροεπιχειρηματίας. Και παρεμπιπτόντως, όταν τα συζήτησα με έναν γνωστό μου στην ALPHA μου είπε ότι όλα τα δάνεια θα πληρώνονται αυτόματα από τους λογαριασμούς, χωρίς να ερωτηθούμε και ότι θα μένει μέσα το ποσόν των 600,00 ευρώ το οποίο έχουν κρίνει ότι με αυτό καλύπτουμε τις απαιτούμενες ανάγκες διαβίωσης του μήνα!!! Εάν δεν γίνει κάτι για να αλλάξουν αυτά που έχουν δρομολογηθεί, πέστε αντίο στην αξιοπρέπεια του Έλληνα. Πέστε αντίο στην ευμάρεια της οικογένειάς σας και κλείστε καλά πίσω σας την πόρτα που γράφει «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Θα είναι μία λέξη που θα την διαβάζουμε στα παιδιά μας και θα λέμε ότι κάποτε κάποιοι παππούδες μας την είχαν γιατί θα ντρεπόμαστε να τους πούμε ότι την είχαμε εμείς και την χάσαμε... (κείμενο αγνώστου αγανακτησμένου Έλληνα).

Η τέχνη του να μην κάνεις τίποτα

«Τέλος, την 7η ημέρα ο Θεός αναπαύτηκε»: είναι ακριβώς η μέρα όπου καθιερώνεται ως δικαίωμα της ύπαρξης η απραξία ή αλλιώς η εκλεπτυσμένη τεμπελιά κατά την οποία η απραξία δεν αποτελεί παραίτηση αλλά διεκδίκηση. Επομένως, το να μην κάνεις τίποτα δεν είναι απαραίτητα χάσιμο χρόνου, είναι και τέχνη. Tα βήματα που ακολουθούν σε μυούν στη λογική της απραξίας. Σε βοηθούν να αδειάσεις το μυαλό σου και σε προετοιμάζουν με τον καλύτερο τρόπο για τις στιγμές εκείνες που πρέπει να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου.
Ένα βήμα τη φορά
Κάνε την αρχή με μικρά «τίποτα» των 5-10 λεπτών. Για να πετύχεις την πλήρη χαλάρωση βρες ένα ήσυχο μέρος εκτός ή εντός σπιτιού όπου τίποτα δεν θα μπορεί να αποσπάσει την προσοχή σου.  Σβήσε την τηλεόραση και απενεργοποίησε το κινητό σου. Τώρα κλείσε τα μάτια, και προσπάθησε να μην σκέφτεσαι τίποτα. Ύστερα από 5-10 λεπτά μπορείς να παραιτηθείς από την απραξία σου και να μπεις πάλι στο παιχνίδι. Επανέλαβε την ίδια διαδικασία καθημερινά για λίγα λεπτά.
Αναπνοή
Ξεκίνα αναπνέοντας και εκπνέοντας αργά. Ύστερα φαντάσου την αναπνοή σου σαν ένα σύννεφο που μπαίνει στο σώμα σου από τη μύτη και γεμίζει τους πνεύμονές σου. Τώρα εκπνέοντας από το στόμα νιώσε τους πνεύμονές σου να αδειάζουν. Κάνε αυτή την άσκηση για 5-10 λεπτά και εξασκήσου όποτε μπορείς μέσα στη μέρα. Όταν πιάσεις τον εαυτό σου να ταξιδεύει σε άλλες σκέψεις, και δεν μπορείς να τον επαναφέρεις στο «τίποτα», ήρθε η ώρα να σταματήσεις την άσκηση για σήμερα.
Χαλάρωσε
Για να πετύχεις την απόλυτη «απραξία» πρέπει να χαλαρώσεις απόλυτα. Αν είσαι αγχωμένος, οι προσπάθειές σου πάνε χαμένες. Στην επίτευξη της χαλάρωσης συντελεί πολύ το που κάθεσαι. Διάλεξε μια αναπαυτική πολυθρόνα, έναν μαλακό καναπέ ή το κρεβάτι σου. Ξάπλωσε και βρες μια θέση που σε βολεύει. Σκέψου την εικόνα μιας γάτας που ξαπλώνει στο πάτωμα και στριφογυρίζει μέχρι να βρει την πιο αναπαυτική θέση. Στη συνέχεια, εφάρμοσε όσα έμαθες για την αναπνοή. Αν δεν  καταφέρεις να χαλαρώσεις πλήρως, κάνε λίγο μασάζ στον εαυτό σου. Ξεκίνησε από τους ώμους και τον λαιμό, συνέχισε στο κεφάλι, στο πρόσωπο ή στα χέρια και στα πόδια. Εναλλακτικά, μπορείς να χαλαρώσεις τους μυς σου με ασκήσεις τεντώματος.
Βυθίσου στη μπανιέρα
Το νερό να είναι ζεστό. Όχι χλιαρό, ούτε καυτό. Ζεστό. Γέμισε την μπανιέρα με άλατα μπάνιου και βυθίσου στο αχνιστό νερό αργά. Κράτησε τα μάτια σου ερμητικά κλειστά και νιώσε τη θερμότητα να διαπερνά το σώμα σου. Μπορεί να ιδρώσεις, αλλά αυτό είναι καλό. Φρόντισε να έχεις δίπλα σου ένα μπουκαλάκι με νερό για να μην αφυδατωθείς. Ένα ζεστό μπάνιο είναι ακόμα πιο απολαυστικό όταν ακολουθεί ένα κρύο ντους. Βγες από τη μπανιέρα μόνο όταν το νερό θα αρχίσει να κρυώνει.
Τόνωσε τη γεύση σου
Ένα φλιτζάνι τσάι ή ένα ποτήρι κρασί μπορούν να γίνουν καλή παρέα με το «τίποτα». Κάθισε αναπαυτικά και συγκεντρώσου στην κάθε γουλιά του, στη γεύση και στη θερμοκρασία του. Κλείσε τα μάτια και συγκεντρώσου στην απόλαυση που βιώνει ο ουρανίσκος σου. Δοκίμασε το ίδιο με διάφορες τροφές που αγαπάς. Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να τρως αργά, απολαμβάνοντας τη γεύση σε κάθε μπουκιά, έχοντας τα μάτια σου κλειστά.
Χαλάρωσε στη φύση
Βρες ένα μέρος, ένα πάρκο, ένα δάσος, μια λίμνη, μια παραλία (τα μέρη που έχουν νερό είναι τα ιδανικότερα), μακριά από την κίνηση και τον θόρυβο της πόλης.
Στη φύση μπορείς να εξασκηθείς για 20 λεπτά, μια ώρα ή και περισσότερο. Εκεί υπάρχουν ελάχιστα πράγματα που μπορούν να σε αποσπάσουν. Μην αφήσεις το μυαλό σου να περιπλανιέται εδώ κι εκεί. Συγκεντρώσου στο περιβάλλον. Στα δέντρα, τα λουλούδια, το νερό ή τα ζώα.
Βάλε το «τίποτα» στην καθημερινότητά σου
Μην το επιχειρήσεις αν δεν έχεις εξασκήσει αρκετά τα προηγούμενα στάδια. Προσπάθησε να μην κάνεις και μην σκέφτεσαι τίποτα όταν οδηγείς σε μποτιλιάρισμα ή περιμένεις το λεωφορείο. Όταν περιμένεις τη σειρά σου στον οδοντίατρο ή στην τράπεζα κάντο, χωρίς να διαβάζεις κάποιο περιοδικό, να μιλάς στο τηλέφωνο ή να γράφεις τη λίστα των πραγμάτων που έχεις να κάνεις μετά ή τις επόμενες μέρες. Συγκεντρώσου στην αναπνοή σου ή παρατήρησε τους γύρω σου. Κάτι άλλο που μπορείς να δοκιμάσεις είναι να χαλαρώσεις ενώ γύρω σου όλα «τρέχουν». Στο χώρο της εργασίας, για παράδειγμα, χάρισε 5 λεπτά στον εαυτό σου, κλείσε τα μάτια και επικεντρώσου στην αναπνοή σου. Αν καταφέρεις μια καθημερινή απόδραση του μυαλού μέσα σε μια μέρα γεμάτη άγχος, θα μπορείς να το κάνεις οπουδήποτε.

Ο χουρμάς βελτιώνει τη γονιμότητα!!

Κι όμως, πρόσφατες μελέτες σε πειραματόζωα, απέδειξαν πως ο χουρμάς βοηθά στη γονιμότητα καθώς το εκχύλισμά του αυξάνει την ποσότητα του σπέρματος, ενισχύει την παραγωγή σπερματοζωαρίων και βελτιώνει την έκκριση της τεστοστερόνης. Ακόμα κι αν δεν ενδιαφέρεστε για τις συγκεκριμένες ιδιότητές του καλό είναι να γνωρίζετε πως ο χουρμάς περιέχει 15 μεταλλικά στοιχεία, υδατάνθρακες, λίπος και άλατα ενώ είναι πλούσιος σε βιταμίνες, φυτικές ίνες και πρωτεΐνες. Συγκεκριμένα οι πρωτεΐνες του αποτελούνται από 23 είδη αμινοξέων μερικά από τα οποία δεν συναντάμε ούτε στα πιο θρεπτικά φρούτα, όπως είναι τα πορτοκάλια, οι μπανάνες και τα μήλα. Οι ευεργετικές του ιδιότητες δεν σταματούν εδώ καθώς ο χουρμάς περιέχει το  αντικαρκινικό σελήνιο, κάλιο αλλά και φθόριο ενώ θεωρείται ιδανική τροφή για όσους αναρρώνουν από ασθένειες, εγχειρήσεις αλλά και για τις λεχώνες.

ΑΝΕΚΔΟΤΑ

ΑΝΕΚΔΟΤΟ 1

Ένας παππούς 80 χρονών πάει στο γιατρό για γενικό τσεκάπ.
Τον ρωτάει ο γιατρός: ..."Πώς αισθάνεστε;"
- Ποτέ δεν ένιωσα καλύτερα. Είμαι παντρεμένος με μια 25χρονη, με την οποία περνάω θαυμάσια, και μάλιστα είναι και έγκυος. Μου ετοιμάζει παιδί.
Ο γιατρός τον κοιτάει για λίγα δευτερόλεπτα σκεπτικός.
- Να σας πω μια ιστορία, του λέει...
Ήταν ένας φίλος μου κυνηγός, ο οποίος καθώς έφευγε αφηρημένος από το σπίτι του μια μέρα, αντί να πάρει το όπλο του, πήρε κατά λάθος την ομπρέλα.
Αφού περπατούσε για κάμποση ώρα στο δάσος, είδε μπροστά του ξαφνικά μια άγρια αρκούδα.
Σηκώνει λοιπόν την ομπρέλα του και κάνει να πυροβολήσει και τσαφ, να σου η αρκούδα... Πέφτει κάτω νεκρή. ... Τέζα.

- Αποκλείεται, φωνάζει ο παππούς, κάποιος άλλος θα την πυροβόλησε.

Α γεια σου!!!